ยลผู้เฒ่า เล่าสา...น่าสงสาร
ชีวีกาล ผ่านมา แสนสาหัส
ต้องระเห เร่ร่อน จรเซซัด
ระกำจัด พลัดพราก จากบ้านมา
ชะตาต้อง หมองหม่น คนสิ้นรัก
เข้ามาพัก บ้านนี้ แค่ปีกว่า
เคยอกหัก รักพลาด บาดอุรา
ก็เซาซา ยาจิต คือมิตรกลอน
ทุกวันจันทร์ ยันอาทิตย์ ใช่ติดเนต
เบ็ดเตล็ด เสร็จสรรพ งานรับก่อน
เวลาว่าง ร้างไร้ ใจออนซอน
เข้าเว้าวอน อ้อนทัก รักแค่ลวง
จะจริงแท้ แดไหน ใช้แค่สื่อ
ยากยึดถือ แม่นมั่น ผันแปรช่วง
หากเนตล่ม จมปลัก ยากทักทวง
เดินหลงบ่วง ดวงจิต คงติดตรม
เก็บหัวใจ กับตัว มิรั่วไหล
เผลอพลั้งไป ไห้หวน เขาข่วนข่ม
เจอชายเหนือ เบื่อนัก ชักชวนชม
ฝากคารม ห่มอ้อน ตอนชรา
หลงคารม คงถูกเชือด เลือดไหลนอง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
