มิคิดกราย วายวุ่น จะขุ่นหมอง
เขาครอบครอง ปองมั่น อย่าหวั่นไหว
ทำแค่ดู อยู่หม่น เราคนไกล
คนของใจ คือเขา เราคนจร
จำใจจาก พรากมา น้ำตาตก
ยืนกอดอก ขวัญเอย เรียมเคยอ้อน
แอบอกอุ่น คุ้นเคียง เพียงอาวรณ์
สุดทอดถอน นอนนั่ง ยังอาลัย
เขาครอบครอง ปองมั่น อย่าหวั่นไหว
ทำแค่ดู อยู่หม่น เราคนไกล
คนของใจ คือเขา เราคนจร
จำใจจาก พรากมา น้ำตาตก
ยืนกอดอก ขวัญเอย เรียมเคยอ้อน
แอบอกอุ่น คุ้นเคียง เพียงอาวรณ์
สุดทอดถอน นอนนั่ง ยังอาลัย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
