เธอเสมือน ไม้ใหญ่ มากมายค่า
ฉันต้นหญ้า ค่านี้ หามีไม่
เธอนั้นเป็น สักลาย เขาหมายใช้
ฉัน.หญ้าได้ แค่ปุ๋ย ถุย!ชีวิต
ฉันต้นหญ้า ค่านี้ หามีไม่
เธอนั้นเป็น สักลาย เขาหมายใช้
ฉัน.หญ้าได้ แค่ปุ๋ย ถุย!ชีวิต
เธอสูงจัง ดั่งสวรรค์ ฉันก้นเหว
ฉันแหลกเหลว ครานึก รู้สึกผิด
เทียบมิได้ แน่แท้ แม้สักนิด
พรหมลิขิต ให้พบ แล้วจบลง
ฉันแหลกเหลว ครานึก รู้สึกผิด
เทียบมิได้ แน่แท้ แม้สักนิด
พรหมลิขิต ให้พบ แล้วจบลง
บาปหรือบุญ หนุนนำ หรือกรรมแน่
ให้ดวงแด ฉันปัก รักลุ่มหลง
แต่สุดท้าย ขังใจ จำใส่กรง
กลับสู่พงศ์ ต้นหญ้า ค่ามิควร
ให้ดวงแด ฉันปัก รักลุ่มหลง
แต่สุดท้าย ขังใจ จำใส่กรง
กลับสู่พงศ์ ต้นหญ้า ค่ามิควร
จำต้องจาก พรากลา หนีหน้าก่อน
มิอาจย้อน เคียงใกล้ ให้กำสรวล
ขอลาร้าง ห่างหาย ใจทบทวน
มิขอหวน ให้เธอคิด...ฉันผิดเอง.!?
มิอาจย้อน เคียงใกล้ ให้กำสรวล
ขอลาร้าง ห่างหาย ใจทบทวน
มิขอหวน ให้เธอคิด...ฉันผิดเอง.!?
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
