Re: รวมบทประพันธ์ของ สนอง เสาทอง

นิทานอีสปคำกรอง
๘.
หมาป่ากับฝูงแกะ

๑.
อันหมาป่าเล่ห์ร้าย         อุบายกล
มโนจริตมุ่งฉ้อฉล               ชั่วช้า
แยบยลหมื่นเหตุหน              หลอกท่าน
คูเหลี่ยมใช้แกว่นกล้า       ยิ่งล้ำใครเสมอฯ

๒.
กาลครั้งหนึ่ง หมาป่า ผู้เชื่องช้า        ด้วยแพ้วัย แปล้ชรา ขืนสังขาร
ไล่จับเหยื่อ เงื้อง่า ไม่ว่องชาญ             จึงคิดการ แยบยล กลอุบาย
มาวันหนึ่ง ฆ่าแกะ หลงฝูงเสร็จ       คิดกลเม็ด จับเหยื่อ อย่างง่ายง่าย
จึงถลกหนัง ควักกิน ไส้เนื้อใน             ส่วนหัวหนัง เก็บไว้ ใช้ปลอมตน
จึงวางแผน ปลอมตัว เข้าฝูงแกะ       เพื่อหวังฆ่า หนึ่งแกะ หนึ่งคืนหน
ไม่ต้องล่า เปล่าเหนื่อย ได้ลำบน       ไม่ขัดสน อาหาร อีกต่อไป
ครั้นปลงใจ ใช้แผน เล่ห์ล้ำลึก        คลุมหนังแกะ คักคึก เข้ากลุ่มได้
กระหยิ่มย่อง แอบยิ้ม อยู่ในใจ            เทียวดุ่มดุ่ม เตร่ไป พรางปะปน
ครั้นตกเย็น คนเลี้ยง ต้อนกลับคอก   ไม่แวกวอก เกาะฝูง ในทางหน
จนเข้าคอก สำเร็จ แผนการตน            สุขใจล้น หมายิ้ม ตากริ่มวาว
ค่ำวันนั้น คนเลี้ยง อยากกินแกะ       ภริยาแนะ หนังนั้น ตัดเสื้อหนาว
คนเลี้ยงจึง เปิดคอก เลือกสุ่มเอา        แกะปลอมเศร้า ถูกเขา สุ่มเลือกตัว
อนิจจา หมาป่า ชะตาขาด              คราวถึงฆาต เคราะห์หนัก ถูกตัดหัว
กงกรรมใด ใครก่อ ย้อนเข้าตัว           หมาคิดชั่ว ย่อมได้ ชั่วตอบเอยฯ

๓.
คตินิทาน เรื่องนี้ สอนท่านว่า
คนคิดชั่ว นั่นหนา ย่อมทำชั่ว
ทำสิ่งใด ย่อมคืน กลับย้อนตัว
ใครคิดชั่ว ทำชั่ว ได้ชั่วเอยฯ

๔.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“คนที่คิดชั่ว และทำชั่ว ย่อมจะได้สิ่งชั่วนั้นตอบแทน”

สนอง เสาทอง
อินทามระ 10
8 เมษายน 2556