เดินเลาะเลียบ เทียบฝั่ง ยังชายสน
แว่วใครบ่น ริมหาด ใจขาดกร่อน
บอกไร้คู่ เคียงข้าง จึงวางกลอน
เสียงออดอ้อน กังวาน สะท้านใจ
จึงลิขิต เป็นอักษร กลอนภาษา
อักษรา มิหวาน ผ่านลมให้
หากว่าแด ยังว่าง ซึ่งบางใคร
มองซ้ายหน่อย เป็นไร ใจตรงกัน
แลอยู่นาน มานสะดุด ไยสุดเท่ห์
ทั้งโก้เก๋ หล่อนัก ชักเพ้อฝัน
ถูกใจหนอ หล๊อหล่อ ไหล่คอตัน
พ่อช่างปั้น ฝันสุด สะดุดเลย
แว่วใครบ่น ริมหาด ใจขาดกร่อน
บอกไร้คู่ เคียงข้าง จึงวางกลอน
เสียงออดอ้อน กังวาน สะท้านใจ
จึงลิขิต เป็นอักษร กลอนภาษา
อักษรา มิหวาน ผ่านลมให้
หากว่าแด ยังว่าง ซึ่งบางใคร
มองซ้ายหน่อย เป็นไร ใจตรงกัน
แลอยู่นาน มานสะดุด ไยสุดเท่ห์
ทั้งโก้เก๋ หล่อนัก ชักเพ้อฝัน
ถูกใจหนอ หล๊อหล่อ ไหล่คอตัน
พ่อช่างปั้น ฝันสุด สะดุดเลย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
