ชื่อบทกลอน : น้ำใจในยามยาก
ชื่อผู้แต่ง : หยาดน้ำฟ้า

น้ำใจในยามยาก
มีไม่มากในผู้คน
เมื่อเรากลับมาจน
ไม่มีคนคอยเห็นใจ

ยามเมื่อเรามีสุข
ทุกคนคอยอยู่ข้างกาย
เมื่อเราหมดสบาย
ก็คอยหายพลอยหมดไป

หากมีเพื่อนยามยาก
ถ้าหากพบคนจริงใจ
ช่วยเบาภาระไว้
คบต่อไปคนดีๆ
 
เด็กฝึกหัด ช่วยแนะนำด้วยนะ
สัมผัสอาจจะผิดบ้าง แต่งเล่น ๆ นะจ๊ะ