.jpg)
จดหมายนั้นพี่ชายได้เปิดอ่าน
ข้อความผ่านสายตาไปไม่ดูหมิ่น
น้ำตาพี่หล่นไหลพรากจากนริน
แม้นยามกินมิได้นอนทอดถอนใจ
อยากมาหาน้องดินใจจะขาด
พี่ถูกขู่อาฆาตดินรู้ไหม
ดั่งเอาฆ้อนมาตอกเล็บเจ็บทรวงใน
ทำอย่างไรให้เจ้าเห็นพี่เป็นคน
พี่โดนไล่ดุด่าเหมือนหมาหมู
น่าอดสูไม่รู้เห็นถึงเหตุผล
ญาติพี่น้องดินดุด่าว่าพี่จน
หรือจะทนรักดินได้ไม่อำลา
จดหมายพี่ส่งไปตั้งหลายฉบับ
ไม่ตอบกลับหรืออย่างไรใจห่วงหา
ตัวพี่ชายยังยึดมั่นคำสัญญา
เกิดชาติหน้า..ยังรักมั่นนิรันดร..
ริน ดอนบูรพา
๑๑ ก.ย. ๕๕
ข้อความผ่านสายตาไปไม่ดูหมิ่น
น้ำตาพี่หล่นไหลพรากจากนริน
แม้นยามกินมิได้นอนทอดถอนใจ
อยากมาหาน้องดินใจจะขาด
พี่ถูกขู่อาฆาตดินรู้ไหม
ดั่งเอาฆ้อนมาตอกเล็บเจ็บทรวงใน
ทำอย่างไรให้เจ้าเห็นพี่เป็นคน
พี่โดนไล่ดุด่าเหมือนหมาหมู
น่าอดสูไม่รู้เห็นถึงเหตุผล
ญาติพี่น้องดินดุด่าว่าพี่จน
หรือจะทนรักดินได้ไม่อำลา
จดหมายพี่ส่งไปตั้งหลายฉบับ
ไม่ตอบกลับหรืออย่างไรใจห่วงหา
ตัวพี่ชายยังยึดมั่นคำสัญญา
เกิดชาติหน้า..ยังรักมั่นนิรันดร..
ริน ดอนบูรพา
๑๑ ก.ย. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
