จะรู้ไหมใครกันที่ฝันถึง
เฝ้าคะนึงซึ้งขวัญตาแต่ว่าเขิน
อยากออกปากฝากใจให้เหลือเกิน
กลัวเผชิญหมองหมางให้ว้างตรม
เขาไม่รักปักใจอาลัยหา
เสียน้ำตาพาทรวงต้องบ่วงขม
เปลี่ยนปักจินต์ถวิลใจคนใกล้ชม
จะรื่นรมย์สมใจไม่ลำเค็ญ
จะรอคำนำฝากจากปากแจ้ง
ใจแสดงแถลงออกบอกให้เห็น
จะตั้งตาอุราเฝ้าทั้งเช้าเย็น
รอเธอเค้นเน้นเอ่ยรักเผยมา...
" บูรพ์ "
เจ็บปวดแปลบ แสบสม ระทมหนัก
จึงมาพัก หลบช้ำ จำหนีหน้า
ผ่านพานพบ พี่ชาย ใต้ชายคา
อักษรา พาใจ ให้ชื่นบาน
ตั้งแต่หลบ วันนั้น ยันวันนี้
น้องนั้นมี ใจมอบ ตอบรับผ่าน
อักษรเคียง เรียงร้อย ถ้อยสราญ
อยากมอบมาน เคียงใกล้ ชายบ้านกลอน
จึงมาพัก หลบช้ำ จำหนีหน้า
ผ่านพานพบ พี่ชาย ใต้ชายคา
อักษรา พาใจ ให้ชื่นบาน
ตั้งแต่หลบ วันนั้น ยันวันนี้
น้องนั้นมี ใจมอบ ตอบรับผ่าน
อักษรเคียง เรียงร้อย ถ้อยสราญ
อยากมอบมาน เคียงใกล้ ชายบ้านกลอน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
