.jpg)
ย่างปลายฝน ต้นหนาว เจ็บร้าวผิว
สายลมปลิว พลิ้วกรีด ดั่งมีดเถือ
ถึงแผลแปลบ แสบชา เหมือนทาเกลือ
ขออย่าเบื่อ เชื่อใจ ในสายลม
คล้ายคำเจ้า เย้าเหน็บ ให้เจ็บปวด
ถึงร้าวรวด ปวดอุรา ก็สาสม
ลิ้นกับฟัน นั้นคู่ เคียงชู้ชม
แม้ระบม ขมนิด อย่าคิดเคือง
สายลมปลิว พลิ้วกรีด ดั่งมีดเถือ
ถึงแผลแปลบ แสบชา เหมือนทาเกลือ
ขออย่าเบื่อ เชื่อใจ ในสายลม
คล้ายคำเจ้า เย้าเหน็บ ให้เจ็บปวด
ถึงร้าวรวด ปวดอุรา ก็สาสม
ลิ้นกับฟัน นั้นคู่ เคียงชู้ชม
แม้ระบม ขมนิด อย่าคิดเคือง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
