เมื่อฟ้าดิน กลั่นแกล้ง แสร้งผลักไส
จำต้องลา ร้างไกล ในชาตินี้
ขอให้นิ่ม- อนงค์ จงโชคดี
โปรดลืมพี่ หนุ่มน่าน บ้านยากจน
ลืมเถิดนะ กลิ่นโคลน คนต่ำต้อย
กวีน้อย ยากไร้ ใครจะสน
พี่จะลืม เนื้อทอง น้องหน้ามน
จะยอมทน เจ็บแสบ แบบคนเจียม
กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว
คนเมืองน่าน ลืมง่าย น้อยใจนัก
คนเคยรัก หักใจ ไวยอดเยี่ยม
ยลยินคำ พร่ำเพ้อ เจอรักเทียม
จะขอเจียม มานตน ถึงหม่นทรวง
ลาแล้วหนา ชาตินี้ ขอหนีจาก
น้ำตาพราก รินไหล ไม่ต้องห่วง
ถึงแม้จะ เจ็บหม่น โดนเธอลวง
มีคนควง รอจีบ ฉันรีบไป
คนเคยรัก หักใจ ไวยอดเยี่ยม
ยลยินคำ พร่ำเพ้อ เจอรักเทียม
จะขอเจียม มานตน ถึงหม่นทรวง
ลาแล้วหนา ชาตินี้ ขอหนีจาก
น้ำตาพราก รินไหล ไม่ต้องห่วง
ถึงแม้จะ เจ็บหม่น โดนเธอลวง
มีคนควง รอจีบ ฉันรีบไป
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
