กาน้ำ : ตอนเช้า : เสียงน้องหมาเห่า
ตั้งกาไว้ไฟจุดแล้วรุดนั่ง
เอนภวังค์หลังพิงนอนนิ่งเสีย
ตาปิดหลับพับนอนช่างอ่อนเพลีย
เพลงกล่อมเกลี้ยเอี้ยอู้จากอู่เตา
บนเตาคุกรุฟอนแรงร้อนนัก
ยังนอนพักหลักตั้งจากนั่งเฝ้า
ควันขาวพุ่งพวยมาดูว่าเทา
สุนัขเห่าเราผวาตื่นตาพลัน!
ถลาร่างพลางวิ่งไหวติงตื่น
เจ้าตูบยืนยื่นหน้าตาเห่ามั่น
ไฟก็เดือดเหือดน้ำจำขึ้นควัน
เหตุใดฉันมันเบอะเลอะเทอะจริง
(กรี๊ดดดดดดดด ไม่ได้ว่าพี่ดินนะคะ แย่งเล่าเรื่องค่ะ ต้องขอบคุณน้องหมาจริงๆที่เห่าไม่เช่นนั้นหนูว่าบ้านได้ฉาบสีสวยแน่ๆเลยค่ะ)
ตั้งกาไว้ไฟจุดแล้วรุดนั่ง
เอนภวังค์หลังพิงนอนนิ่งเสีย
ตาปิดหลับพับนอนช่างอ่อนเพลีย
เพลงกล่อมเกลี้ยเอี้ยอู้จากอู่เตา
บนเตาคุกรุฟอนแรงร้อนนัก
ยังนอนพักหลักตั้งจากนั่งเฝ้า
ควันขาวพุ่งพวยมาดูว่าเทา
สุนัขเห่าเราผวาตื่นตาพลัน!
ถลาร่างพลางวิ่งไหวติงตื่น
เจ้าตูบยืนยื่นหน้าตาเห่ามั่น
ไฟก็เดือดเหือดน้ำจำขึ้นควัน
เหตุใดฉันมันเบอะเลอะเทอะจริง
(กรี๊ดดดดดดดด ไม่ได้ว่าพี่ดินนะคะ แย่งเล่าเรื่องค่ะ ต้องขอบคุณน้องหมาจริงๆที่เห่าไม่เช่นนั้นหนูว่าบ้านได้ฉาบสีสวยแน่ๆเลยค่ะ)
พลันตระหนก ตกประหวั่น สั่นประหม่า
อ่อนแรงล้า ขาขืน ยืนร่างทิ้ง
ตามองจ้อง เตาไฟ มิไหวติง
นั่งเฉยนิ่ง อยู่นาน จึงบรรเทา
สั่งกับตัว หัวใจ อย่าไปอื่น
กองไฟฟืน พอรู้ อยู่ทนเฝ้า
กว่าจะเสร็จ ภารกิจ จงปิดเตา
อย่าใจเบา เลื่อนลอย ต้องคอยแล
อ่อนแรงล้า ขาขืน ยืนร่างทิ้ง
ตามองจ้อง เตาไฟ มิไหวติง
นั่งเฉยนิ่ง อยู่นาน จึงบรรเทา
สั่งกับตัว หัวใจ อย่าไปอื่น
กองไฟฟืน พอรู้ อยู่ทนเฝ้า
กว่าจะเสร็จ ภารกิจ จงปิดเตา
อย่าใจเบา เลื่อนลอย ต้องคอยแล
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
