พี่ระทม ขมรัก ดังผักตบ
หมายแนบซบ จบเจ้า เพียงเงาฝัน
มองเรือน้อย คล้อยไกล ให้จาบัลย์
ดุจสวรรค์ ลั่นกลอน ถอนบุพเพ
เฝ้าลอยคอ รอนุช มาฉุดชัก
ต้องอกหัก รักร้าง ทางห่างเห
น้ำตาใจ ไหลบ่า กว่าทะเล
ให้ว้าเหว่ เซคด แทบหมดลม
ขาดอันใด ไม่เท่า เหงาไร้คู่
รอพธู อยู่ซบ ลบรอยขม
แม้นเนื้อเย็น เห็นใจ คนใกล้จม
โปรดประหงม ห่มฝัน ชมจันทร์เคียง
หมายแนบซบ จบเจ้า เพียงเงาฝัน
มองเรือน้อย คล้อยไกล ให้จาบัลย์
ดุจสวรรค์ ลั่นกลอน ถอนบุพเพ
เฝ้าลอยคอ รอนุช มาฉุดชัก
ต้องอกหัก รักร้าง ทางห่างเห
น้ำตาใจ ไหลบ่า กว่าทะเล
ให้ว้าเหว่ เซคด แทบหมดลม
ขาดอันใด ไม่เท่า เหงาไร้คู่
รอพธู อยู่ซบ ลบรอยขม
แม้นเนื้อเย็น เห็นใจ คนใกล้จม
โปรดประหงม ห่มฝัน ชมจันทร์เคียง
นั่งเรือน้อย ลอยไหล ในชลสินธุ์
แว่วยลยิน ใครหนอ พอคุ้นเสียง
เลื่อนเรือน้อย ลอยใกล้ ไปแนบเคียง
คือสำเนียง ของพี่ ที่เคยลวง
เหตุไฉน ไยมา กำพร้ารัก
เคยช้ำนัก พี่ทำ น้ำตาร่วง
หญิงมากมาย หลายหน้า ที่คว้าควง
น้องช้ำทรวง รู้ไหม ใจระทม
เอื้อมมือน้อย ค่อยยื่น ขืนดึงกลับ
ขอยอมรับ กับแด แม้ใจขม
สัญญาใจ ได้ไหม อย่าให้ตรม
อยากนั่งชม จันทร์เคียง เพียง"พี่ดุลย์"
แว่วยลยิน ใครหนอ พอคุ้นเสียง
เลื่อนเรือน้อย ลอยใกล้ ไปแนบเคียง
คือสำเนียง ของพี่ ที่เคยลวง
เหตุไฉน ไยมา กำพร้ารัก
เคยช้ำนัก พี่ทำ น้ำตาร่วง
หญิงมากมาย หลายหน้า ที่คว้าควง
น้องช้ำทรวง รู้ไหม ใจระทม
เอื้อมมือน้อย ค่อยยื่น ขืนดึงกลับ
ขอยอมรับ กับแด แม้ใจขม
สัญญาใจ ได้ไหม อย่าให้ตรม
อยากนั่งชม จันทร์เคียง เพียง"พี่ดุลย์"
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
