มาแอบรอข้างพี่ดิน..กินน้ำค้าง
ด้วยอ้างว้างน้ำตาหล่นจนเหือดหาย
คิดถึงพ่อพวงพยอมตรอมมิวาย
พี่มาหน่ายไม่คืน..น้องฝืนยิ้ม
ทำหน้าเป็นเล่นกลอนอ้อนคำหวาน
แต่ดวงมานหม่นไหม้ใจปริ่มปริ่ม
เปรียบน้ำตาลหวานเป็นลมขมเมื่อชิม
เคยอุ่นอิ่มน้ำคำพี่..บัดนี้เลือน
แซมค่ะ
เขามีทุกข์ สุข,เศร้า เหงาบ้างไหม
เขาจะเป็น เยี่ยงไร เมื่อไกลเพื่อน
เหตุไฉน ไยเล่า เขาไม่เยือน
ฤาแชเชือน เลือนลับ มิกลับมา
แล้วใครหรือ ร้างแรม ให้"แซม"รอ
ใครกันหนอ ทำสาว เหงาหนักหนา
บอกสักนิด ได้ไหม ชายใดนา
หรือทว่า...คนเดียวกัน บรรลัยเลย
เขาจะเป็น เยี่ยงไร เมื่อไกลเพื่อน
เหตุไฉน ไยเล่า เขาไม่เยือน
ฤาแชเชือน เลือนลับ มิกลับมา
แล้วใครหรือ ร้างแรม ให้"แซม"รอ
ใครกันหนอ ทำสาว เหงาหนักหนา
บอกสักนิด ได้ไหม ชายใดนา
หรือทว่า...คนเดียวกัน บรรลัยเลย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
