อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าสดชื่น
ผ่านค่ำคืน ราตรี ที่สุกใส
ดุจดังนก หกเหิน แนวเนินไพร
เสียงพิไล ชูคอ ล้อตะวัน
ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าเหงาหงอย
ตาเหม่อลอย ฟันกลบ มิขบขัน
เท้าหน้านั่ง หลังเรียบ รอบเงียบงัน
ใบไม้สั่น ร่วงหล่น ลงบนลาน
ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าโรยล้า
รินน้ำตา ไหลล่อง สองแก้มหวาน
ปนสะอึก กึกสะอื้น ยืนแสนนาน
ร่างสะท้าน มานสะท้อน อ่อนระทวย
อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าเริงร่า
ทุกทิวา ริกรี่ ชี้คางขวย
เคล้าระบำ รำร่าย กรีดกรายอวย
สาวสุดสวย สคราญ คู่บ้านกลอน
รพีกาญจน์ 59
ดินขอกราบขอบคุณพี่รพีฯค่ะ 
อยากเป็นเช้า ที่มี เสียงพี่ปลอบ
มาคอยมอบ ตอบอวย ช่วยคลายหลอน
มีความรัก ถักใย ใฝ่อาทร
มิจากจร ถอนไกล ใจห่างกัน
อยู่ห่างไกล ปลายฟ้า ชะตาต้อง
มิอาจข้อง แวะได้ อย่างในฝัน
คงต้องแพ้ คนสนิท ใกล้ชิดนั้น
ฟ้ากางกั้น ห่างเหิน ทางเดินใจ
วันเวลา คล้อยเคลื่อน คราเดือนดับ
ช่างวาววับ จับจน คนหวั่นไหว
อีกมินาน ก็เช้า มิยาวไกล
ทางก้าวไป ก็เหมือนเดิม เริ่มอ่อนแรง
มาคอยมอบ ตอบอวย ช่วยคลายหลอน
มีความรัก ถักใย ใฝ่อาทร
มิจากจร ถอนไกล ใจห่างกัน
อยู่ห่างไกล ปลายฟ้า ชะตาต้อง
มิอาจข้อง แวะได้ อย่างในฝัน
คงต้องแพ้ คนสนิท ใกล้ชิดนั้น
ฟ้ากางกั้น ห่างเหิน ทางเดินใจ
วันเวลา คล้อยเคลื่อน คราเดือนดับ
ช่างวาววับ จับจน คนหวั่นไหว
อีกมินาน ก็เช้า มิยาวไกล
ทางก้าวไป ก็เหมือนเดิม เริ่มอ่อนแรง
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
