อุปัฏฐิตาฉันท์ ๑๑
http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3578
โอ้รัชนินี้ รัศมีพระจันทร์เลือน
อับเฉารุจิเหมือน มนแห่งดนูชาย
ห่อเหี่ยวกมลา อภิว้าวะเวงกาย
ฤาว่าอรคลาย จิตภักดิ์สมัครคลอน
เพียรข่มนัยนา จะนิทราประทมนอน
พลันเหล่าศุนิหอน สรอึงคะนึงซอย
ยิ่งดึก ฤ ก็ยิ่ง อุระดิ่ง ณ เหงาหงอย
เห็นหน้านุชลอย เลาะละล่องมิยอมไป
รวบรวมสติมุ่ง สละฟุ้งมโนใน
ขับโฉมสิริไกล หฤทัยมิรั้งรอ
เริ่มเวียนศิรษา นัยนาก็น้ำคลอ
ล้มตึงกะยะงอ ก็เพราะข้าวบ่ได้กิน
ศรีเปรื่อง
๒๙ พ.ย. ๒๕๕๖
ปล.
อภิว้า = อภิ (ยิ่ง) + ว้า (ว่าง, เปลี่ยวใจ)
วะเวง กร่อนจาก วังเวง
ศุนิ = สุนัข
กะยะ กร่อนจาก กายา
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
25 เมษายน 2024, 09:01:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เชิญบ้าง.......เชิญแต่งฉันท์พันบท......โดยใช้เวลาสักสิบปีน่าจะพอ (อ่าน 194208 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
