ทำไมเธอ...ถึงคิดแบบนี้
โถ! คนดี ..ฉันรักเธอแน่มิใช่แค่ใหลหลง
อดีตของเธอฉันมิเคยเก็บมาพะวง
หากถามฉันสักนิด เธอก็คง...มิต้องคิดจากกัน
กลับมาได้ไหม...ดวงใจจ๋า
กลับมาซับน้ำตา...และรักษา แผลใจให้ฉัน
แต่...ถ้าหากใจเธอ จะคิดแบ่งปัน
ตอบฉันหน่อยว่าคน-คนนั้น...เขาคือใคร
โถ! คนดี ..ฉันรักเธอแน่มิใช่แค่ใหลหลง
อดีตของเธอฉันมิเคยเก็บมาพะวง
หากถามฉันสักนิด เธอก็คง...มิต้องคิดจากกัน
กลับมาได้ไหม...ดวงใจจ๋า
กลับมาซับน้ำตา...และรักษา แผลใจให้ฉัน
แต่...ถ้าหากใจเธอ จะคิดแบ่งปัน
ตอบฉันหน่อยว่าคน-คนนั้น...เขาคือใคร
"ดิน"
เหตุใดจึงถามฉันแบบนี้
คำสามคำยังเก็บไว้อย่างดี . .. ไม่หวั่นไหว
ยังมองดาวดวงเดิม ~ ยังเคลิบเคลิ้มทุกทีที่แสงดาวทอประกาย
เพราะเธอบอกว่าจะฝากความห่วงใย . .. ไว้กับดาวดวงนั้น
เธอดีกับฉันมากเหลือเกิน
แต่ขอให้เปลี่ยนความคิดที่จะร่วมเดิน . .. ไปพร้อมฉัน
หนทางไม่ได้โรยด้วยดอกไม้ ~ หากต้องเห็นเธอบาดเจ็บไปพร้อมกัน
น้ำค้างที่อยู่ในดวงตาของฉัน . .. คงเกินจะกลั้นแล้วใจ
ปล่อยให้ภาพรักเป็นความงามแห่งชีวิต
ปล่อยความรู้สึกแห่งดวงจิต . .. ผ่านน้ำตาที่รินไหล
ความทรงจำในใจเธอจะร้ายหรือดี ~ ฉันไม่มีสิทธิ์บังคับใจ
ไม่กล้าบอกเธอว่าเพราะอะไร . . . แค่รู้ว่าไม่อยากรั้งไว้ . .. ก็พอ~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
