ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ต
...คืนฟ้าสาง...
ได้พบกันวันที่มีเราสอง
เฝ้าประคองเคียงข้างสู่ทางฝัน
รอมานานหลายเดือนเตือนใจกัน
อย่าไหวหวั่นวันที่ไม่มีเรา
ได้ที่พักริมน้ำในยามเที่ยง
ขนเสบียงเข้าบ้านย่านป่าเขา
ทั้งเบียร์,ไวน์,หลายขวด ดวด...อย่าเมา
ใต้ร่มเงาดาวเดือนเยือนฝนริน
กินกันไปคุยกันไปสุขใดเท่า
เรื่องที่เราอยากบอกออกมาสิ้น
พี่ร้องเพลงให้ฟังเคยพังภินท์
เจ้ายลยินรินเบียร์แล้วเชียร์บอล
เสียงฟ้าแลบฟ้าร้องน้ำนองแน่
เจ้าไก่แจ้ในกรงมันคงค่อน
แหม ดึกดื่นตื่นไพรยังไม่นอน
จะออดอ้อนถึงไหนหนอใจคน
เมฆครึ้มดำฉ่ำฟ้าทั่วป่าใหญ่
เสียงดังใกล้เข้ามาทั้งฟ้าฝน
คนขี้หนาวอย่างพี่รุกรี้รุกรน
เข้าปะปนปีนป่ายเคียงกายนาง
จนหลับใหลใกล้แจ้งฟ้าแดงแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วไก่ขันยันฟ้าสาง
ขอนอนต่ออีกหน่อยวันปล่อยวาง
จะเดินทางกันต่อขออีกคืน
ชอบเลือกไปหลายที่ตามรีสอร์ท
ในอ้อมกอดแมกไม้ไกลขมขื่น
ติดริมน้ำฉ่ำใจได้กลมกลืน
วันมะรืนจากไกลอีกหลายเดือน
ไม่อยากมีฟ้าสางต้องห่างน้อง
ยามเกี่ยวข้องเชยชิดมิอิดเอื้อน
อยากหยุดโลกเอาไว้ไม่แชเชือน
ขอร่วมเรือนคนดีชั่วชีวา
ประพันธ์โดย
ไพร พนาวัลย์
ขอขอบคุณ คุณไพร พนาวัลย์ สำหรับบทกลอนไพเราะค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
