แด่..รัตนาวดี..
❤
@ หากวันนี้สวนศรีกวีแก้ว
จะร้างแล้วซึ่งบุปผามารศรี
ไร้ซึ่งดอกฟ้ารัตนาวดี
โอ้โลกนี้คงจะดับหลับนิทรา
❤
@ แม้ริมหนองคลองบึงถึงฟ้ากว้าง
คงอ้างว้างเปล่าเดียวเปลี่ยวหนักหนา
สายน้ำใสไหวระลอกกระฉอกมา
คงมิกล้าลดเลี้ยวคดเคี้ยวไป
❤
@ สายลมเคยพรูพร่างจะว่างเว้น
ระริกเต้นใบไม้คล้ายหลับใหล
ความสดชื่นผืนป่าพนาลัย
ไม่มีใครชื่นชมลมรำเพย
❤
@ เธอเป็นหนึ่งของกวี ณ ที่นี่
พันวจีร้อยลำนำคำเอื้อนเอ่ย
สร้างผลงานมากมายไว้ชื่นเชย
ไม่ละเลยสวนแก้วแวววงวรรณ
❤
@ รัตนาวดี....ศรีดอกไม้
ได้อยู้ใกล้มีสิทธิคิดเคลิ้มฝัน
เพียงคำน้อยด้อยค่ามาจำนรรจ์
ฝากรำพันบทกลอนมาคารวะ
❤
ประพันธ์โดย
suthep98
๑๘/๕/๕๖
emo_116ขอแสดงความขอบคุณ คุณพี่สุเทพฯ emo_55ในความปรารถนาดีจากบทกลอนที่สื่อความหมายได้งดงามไพเราะ มา ณ ที่นี้ เจ้าค่ะ
บทกลอนหวานซึ้งประทับใจรัตนาวดีมากค่ะ 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
