***บทกลอนกิติมศักดิ์***
... ขอประการเดียว ...
ღ
...คงไม่สายเกินไปในการพบ
แต่ถ้าลบปวดร้าวคราวห่างเหิน
ห้วงเวลาสั้นสั้นนั้นสุขเกิน
ไออุ่นเพลินอบอวลล้วนดีๆ
ღ
...หากรวบรวมเคยสุขทุกทุกสิ่ง
ไม่มากยิ่งกว่าเศร้าเหงาอยู่นี่
เมื่อห่างกันความหมองย่อมต้องมี
ขอบคุณที่ช่วงสั้นสั้นฟ้าปันใจ
ღ
...ฟ้ามิผิดดาวก็มิขอผิด
เพราะลิขิตของสวรรค์บันดาลให้
สดสวยและล้ำค่ากว่าสิ่งใด
ซึ่งฝังในอารมณ์เป็นหล่มลึก
ღ
...ฝันถึงลานรักหวานลานมาร้าง
เบาะนั่งข้างร่ำไห้ในยามดึก
ไร้วิญญาณยังรักรู้จักนึก
คนจะไม่รู้สึกเจียวหรือคน
ღ
...มองเบาะข้างว่างเปล่าเหงาทดท้อ
เบาะเฝ้ารอเฝ้าถามตามถนน
ฟ้าอยู่ไหนไม่นั่งเขาชังตน
จะแกล้งจนขาดใจหรือไรกัน
ღ
...ฟ้าบอกเถิด..ฝนจะหมดหยดสุดท้าย
จันทร์จะหายสูญดับลับสวรรค์
โลกจะถึงกาลวุ่นหยุดหมุนพลัน
ดอกไม้อันสดใสจะไม่บาน
ღ
...บอกอะไรก็ได้..ขอให้บอก
แม้จะหลอกพูดพร่ำทุกคำขาน
ดาวยอมเชื่อสนิทใจไม่ทัดทาน
ขอประการเดียวว่าอย่าบอก..รอ
ღ
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
๒๖ มีนาคม ๒๕๕๖
จาก...ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
Anne-Sophie Mutter - Air aus der Suite Nr. 3 von Johann Sebastian Bach 2008
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
