บางตอนจากเรื่อง พระอภัยมณี
ผู้แต่ง พระสุนทรโวหาร (ภู่)
พระแค้นคำซ้ำด่าอีหน้าด้าน
ใครจะร่านเหมือนเช่นนี้ไม่มีถึง
น่าอดสูกูได้ทำไมมึง
มาเคล้าคลึงโลมลูบจูบผู้ชาย
ทั้งเหม็นสาบเหม็นสางเหมือนอย่างศพ
ไม่น่าคบน่ารักยักษ์ฉิบหาย
มายั่วเย้าเฝ้าเบียดเกลียดจะตาย
ไม่มีอายมีเจ็บเท่าเล็บมือฯ
อีนางยักษ์ควักค้อนแล้วย้อนว่า
ส่วนร่ำด่ากระนั้นได้เขาไม่ถือ
ทีขอจูบแต่พอถูกจมูกครือ
ยิ่งอึงอื้อบ่นว่าเป็นน่าชัง
เมื่ออยู่สองต่อสองในห้องหับ
จะบังคับมิให้ใครกลุ้มใจมั่ง
ถึงโกรธขึ้งอย่างไรก็ไม่ฟัง
พลางเข้านั่งแอบข้างไม่ห่างกายฯ
พระสุดแสนแค้นเคืองรำคาญจิต
เป็นสุดคิดสุดที่จะหนีหาย
ให้อักอ่วนป่วนใจไม่สบาย
มันกอดก่ายเซ้าซี้พิรี้พิไร
จะยั่งยืนขืนขัดตัดสวาท
ไม่สังวาสเชยชิดพิสมัย
จะสะบักสะบอมตรอมฤทัย
ต้องแข็งใจกินเกลือด้วยเหลือทน
พันทอง
จำได้ว่าเรียนอยู่ชั้น ป.6
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
