พระโหยหวล ครวญเพลง วังเวงจิต
ให้คนคิด ถึงถิ่น ถวิลหวัง
โอ้จากเรือน เหมือนนก ที่จากรัง
อยู่ข้างหลัง ก็จะแล ชะแง้คอย
ถึงยามค่ำ ย่ำฆ้อง จะร้องไห้
ร่ำพิไร รัญจวน หวลละห้อย
โอ้ยามดึก ดาวเคลื่อน เดือนก็คล้อย
น้ำค้างย้อย เย็นฉ่ำ ที่อัมพร
หนาวอารมณ์ ลมเรื่อย เฉื่อยเฉื่อยชื่น
ระรวยรื่น รินริน กลิ่นเกสร
แสนสงสาร บ้านเรือน เพื่อนที่นอน
จะอาวรณ์ อ้างว้าง อยู่วังเวง
วิเวกแว่ว แจ้วเสียง สำเนียงปี่
พวกโยธี ทิ้งทวน ชนวนเขนง
ลงนั่งโยก โงกหงับ ทับกันเอง
เสนาะเพลง เพลินหลับ ระงับไปฯ
พันทอง
กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "พระอภัยมณี"
(ตอน นางวาลีเตือนสติพระอภัยมณี เมื่อพระอภัยมณีจะปล่อยอุศเรนไป)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
