บรรจงร้อย ถ้อยพจน์ จดอักษร
ด้วยคมกลอน ซ่อนเงา ความเหงาหงอย
ใจดวงหนึ่ง คนึงหา น้ำตาปรอย
เฝ้าฝังรอย คอยรัก ที่ผลักลา
ราตรีเคลื่อน เดือนคล้อย มิคอยพัก
แต่รอยรัก ปักแน่น ดังแผ่นผา
ยังจำรส งดงาม หวามอุรา
ที่ขวัญตา ทาทาบ เคยอาบทรวง
ต้องพลัดพราก จากลา ฤา ฟ้าสั่ง
ภาพความหลัง ฝังใจ ช่างใหญ่หลวง
เงาอดีต กรีดทัก มากักลวง
ให้แสนห่วง ดวงใจ ร้างไกลกัน
แม้นมิอาจ วาดเรียง ร่วมเคียงหมอน
ขอเคียงกลอน อ้อนกานท์ สำราญฝัน
ได้ต่อพจน์ รสหวาน สานสัมพันธ์
เคียงคู่กัน สรรค์สร้าง บนทางกลอน
ด้วยคมกลอน ซ่อนเงา ความเหงาหงอย
ใจดวงหนึ่ง คนึงหา น้ำตาปรอย
เฝ้าฝังรอย คอยรัก ที่ผลักลา
ราตรีเคลื่อน เดือนคล้อย มิคอยพัก
แต่รอยรัก ปักแน่น ดังแผ่นผา
ยังจำรส งดงาม หวามอุรา
ที่ขวัญตา ทาทาบ เคยอาบทรวง
ต้องพลัดพราก จากลา ฤา ฟ้าสั่ง
ภาพความหลัง ฝังใจ ช่างใหญ่หลวง
เงาอดีต กรีดทัก มากักลวง
ให้แสนห่วง ดวงใจ ร้างไกลกัน
แม้นมิอาจ วาดเรียง ร่วมเคียงหมอน
ขอเคียงกลอน อ้อนกานท์ สำราญฝัน
ได้ต่อพจน์ รสหวาน สานสัมพันธ์
เคียงคู่กัน สรรค์สร้าง บนทางกลอน
วันที่เคลื่อน เดือนที่คล้อย ปีคอยรัก
ซึ้งสลัก หวั่นไหว ให้สะท้อน
โอ้อกเอ๋ย คนไกล ใจรานรอน
เฝ้าอาทร ห่วงเธอ เสมอมา
คงจางสิ้น "ดิน" หมอง บุญน้องน้อย
ได้แต่คอย อยู่ไกล ใฝ่ครวญหา
ลืมหรือไร ใครเฝ้า เย้าหยอกพา
ลับร้างรา ห่างเหิน เกินระทม
บอกว่าห่วง แต่ห่าง ใยจางจืด
คราเดือนมืด ยังผวา น้ำตาขม
เจ็บปวดแปลบ แอบสลัก รักซ่อนปม
หลงรอชม งมทาง เพียงกานท์กลอน
ซึ้งสลัก หวั่นไหว ให้สะท้อน
โอ้อกเอ๋ย คนไกล ใจรานรอน
เฝ้าอาทร ห่วงเธอ เสมอมา
คงจางสิ้น "ดิน" หมอง บุญน้องน้อย
ได้แต่คอย อยู่ไกล ใฝ่ครวญหา
ลืมหรือไร ใครเฝ้า เย้าหยอกพา
ลับร้างรา ห่างเหิน เกินระทม
บอกว่าห่วง แต่ห่าง ใยจางจืด
คราเดือนมืด ยังผวา น้ำตาขม
เจ็บปวดแปลบ แอบสลัก รักซ่อนปม
หลงรอชม งมทาง เพียงกานท์กลอน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
