ทำเยี่ยงไร(เป็น)คนของใจ ตลอดกาล
ที่ฉันคิด...
มันวิจิตร แพรวพราว เกินกล่าวขาน
ลอยละล่อง ฟ่องฟู คู่พิมาน
ไร้แดนดาน กรอบกัน ฝันเลิศเลอ
มันผดผุด จุดจิต อิสระ
คอยปรุประ กล่อมเกลา เฝ้าเสนอ
แต้มรอยยิ้ม พริ้มตา คราละเมอ
ล้วนสิ่งเปรอ ปรนจินต์ ศิลปา
ผิดไหม...
หากถามใจ หลงพิศ กฤษณา
มิส่งเสริม เติมแต่ง แรงมายา
เกิดขึ้นมา เมื่อได ไม่รู้เลย
ห้ามเวลา วารี อัคคีโหม
พระพายโลม หล้าแล้ง แห้งระเหย
ห้ามตะวัน จันทรา ดาราเคย
หยุดนิ่งเฉย ค่อยปราม ห้ามดวงใจ
ไร้กำหนด โลดแล่น บนแผ่นโลก
เจือทุกข์โศก สุขเร้น เป็นไฉน
วันนี้สุข พรุ่งเศร้า เคล้ากันไป
พออยู่ได้ เสวนา พ้นจาบัลย์
ที่ฉันคิด ผิดไหม...
คืออะไร สิ่งห้อม ล้อมตัวฉัน
ก็แค่เรา เท่านี้ อยู่กี่วัน
หากรักกัน มาก.นิด มิผิดเอย
รพีกาญจน์ 59
ไร้พรมแดน แทนกำหนด หมดกฏเกณฑ์
รักนี้เป็น เช่นไร นะใจเอ๋ย
ไยคิดถึง ซึ้งซ่อน ก่อนมิเคย
จะเปรียบเปรย น้ำทิพย์ ห่างลิบแล
ครั้นดวงใจ ไร้แหล่ง แห่งพำนัก
เจออีกใจ ทายทัก ปักรักแท้
เริ่มทอถัก หนักหน่วง ห้วงดวงแด
รักจงแน่ อย่าแค่หลง สงสารใจ
โอ้รักหนอ อย่าหลอกล้อ แล้วขอจาก
เจ็บมามาก ขอพอ ขอได้ไหม
สักน้อยนิด จิตมั่น พันสายใย
สุดหวั่นไหว คือเวลา พารักจร
รักนี้เป็น เช่นไร นะใจเอ๋ย
ไยคิดถึง ซึ้งซ่อน ก่อนมิเคย
จะเปรียบเปรย น้ำทิพย์ ห่างลิบแล
ครั้นดวงใจ ไร้แหล่ง แห่งพำนัก
เจออีกใจ ทายทัก ปักรักแท้
เริ่มทอถัก หนักหน่วง ห้วงดวงแด
รักจงแน่ อย่าแค่หลง สงสารใจ
โอ้รักหนอ อย่าหลอกล้อ แล้วขอจาก
เจ็บมามาก ขอพอ ขอได้ไหม
สักน้อยนิด จิตมั่น พันสายใย
สุดหวั่นไหว คือเวลา พารักจร
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
