จะจดจำคำหวานโปรยหว่านให้
จะจดไว้ใจปลาบปลื้มและดื่มด่ำ
จะจารึกทุกบทกลอนทุกท่อนคำ
จะจดจ่อจิตย้ำยึดยุพาพิน
พระคุณกลอนท่านสอนสั่งไว้หลั่งรัก
พระคุณถักทอถ้อยคำยามถวิล
พระคุณครูผู้ประภาษศาสตร์กวินทร์
พระคุณดินถิ่นไทยใกล้กานดา
จงรับรู้ประตูใจเปิดให้แล้ว
จงอย่าแคล้วคลาดเขวเสน่หา
จงย่างกรายสายสวาทยุรยาตรมา
จงรู้ว่าเวลานั้นฉันยังรอ
รอรับรักสักพันปีมิมีบ่น
รอจวบจนตะวันดับจันทร์ลับหนอ
รอรักเรียกเพรียกพรำไม่พร่ำท้อ
รอร้อรอรอรักนงลักษณ์ริน
จะจดไว้ใจปลาบปลื้มและดื่มด่ำ
จะจารึกทุกบทกลอนทุกท่อนคำ
จะจดจ่อจิตย้ำยึดยุพาพิน
พระคุณกลอนท่านสอนสั่งไว้หลั่งรัก
พระคุณถักทอถ้อยคำยามถวิล
พระคุณครูผู้ประภาษศาสตร์กวินทร์
พระคุณดินถิ่นไทยใกล้กานดา
จงรับรู้ประตูใจเปิดให้แล้ว
จงอย่าแคล้วคลาดเขวเสน่หา
จงย่างกรายสายสวาทยุรยาตรมา
จงรู้ว่าเวลานั้นฉันยังรอ
รอรับรักสักพันปีมิมีบ่น
รอจวบจนตะวันดับจันทร์ลับหนอ
รอรักเรียกเพรียกพรำไม่พร่ำท้อ
รอร้อรอรอรักนงลักษณ์ริน
จริงหรือว่า ไม่ท้อ เพื่อรอรัก
จริงหรือจัก หนักแน่น ปานแท่นหิน
จริงหรือถ้อย คอยคำ หวานฉ่ำจินต์
จริงหรือรอ จนสิ้น แสงตะวัน
หรือเพียงแสร้ง แกล้งเรา ยวนเย้าเล่น
หรือเพียงเห็น เป็นคน บนทางฝัน
หรือเพียงหลอก บอกรัก ฝากจาบัลย์
หรือเพียงแค่ อำกัน ผ่านลานกลอน
ที่พูดพร่ำ รำพัน กำนัลรัก
ที่ตระหนัก ปักตรึง มิพึงหลอน
ที่ร้อยเรียง เคียงมั่น ไม่สั่นคลอน
ที่พร่ำวอน อ้อนมา ว่าร้อรอ
รักที่หมาย ใจเธอเพ้อหรือเปล่า
รักที่เฝ้า ครวญคำ เพื่อย้ำขอ
รักที่เผย เอ่ยฝาก ฤๅมากพอ
รักที่บอก ไม่ท้อ ...ต่อเวลา....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
