รัก..ที่ไม่อาจจะคาดหวัง
กลัวพลาดพลั้งอย่างเคย..คงหมดสิ้น
เมื่อกายห่างหว่างใจไม่ชาชิน
แม้นผืนดินเดียวกันอาจผันแปร
หลงเหลือเพียง"ศรัทธา"มายึดเหนี่ยว
จิตใจอันเปล่าเปลี่ยวเรียวรอยแผล
ขอรอรักจากเธอมาดูแล
ด้วยแก่นแท้เท่านั้นที่ฉันคอย.
กลัวพลาดพลั้งอย่างเคย..คงหมดสิ้น
เมื่อกายห่างหว่างใจไม่ชาชิน
แม้นผืนดินเดียวกันอาจผันแปร
หลงเหลือเพียง"ศรัทธา"มายึดเหนี่ยว
จิตใจอันเปล่าเปลี่ยวเรียวรอยแผล
ขอรอรักจากเธอมาดูแล
ด้วยแก่นแท้เท่านั้นที่ฉันคอย.
"รอ" คือวลี ที่อยู่ลึก
ความรู้สึก จดจ่อ มิท้อถอย
คงทำได้ เพียงแต่ แค่รอคอย
แม้เลื่อนลอย ลางเลือน มิเชือนแช
"รัก" ปักลง ตรงหว่างทรวง
น้ำตาร่วง หน่วงหนัก รักเกิดแผล
ได้แต่เก็บ เจ็บลึก ผนึกแด
คงเหลือแค่ "ความทรงจำ" คอยย้ำเตือน
ความรู้สึก จดจ่อ มิท้อถอย
คงทำได้ เพียงแต่ แค่รอคอย
แม้เลื่อนลอย ลางเลือน มิเชือนแช
"รัก" ปักลง ตรงหว่างทรวง
น้ำตาร่วง หน่วงหนัก รักเกิดแผล
ได้แต่เก็บ เจ็บลึก ผนึกแด
คงเหลือแค่ "ความทรงจำ" คอยย้ำเตือน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
