สายลมโบก โยกพลิ้ว ทิวไม้ไหว
อยู่พงไพร พนา ท่ามป่าเขา
พระพายพาเสียงแผ่วแว่วเพลงเบา
กลางขุนเขาเฝ้าเพียงเอียงหูฟัง
ปานประหนึ่ง บทเพลงบรรเลงหวาน
ส่งสำเนียง ผสาน วันสมหวัง
ท่วงทำนอง ร้องร่าย สุขใจจัง
ดั่งเวียงวัง วิมานไพร ให้ชื่นชม
เสียงวิหค นกไพร คล้ายขานตอบ
ดุจเสียงปลอบ มอบหมาย คลายขื่นขม
ดั่งเพลงพิณ แห่งสรวง ห้วงแดนพรหม
เพียงสายลม พรมพัด สะบัดไกว
เพียงมีแคร่ ไม้ไผ่ให้นอนนั่ง
พลิ้วแผ่วดัง ฟังรื่น ชื่นสดใส
เสนาะเสียง สำเนียง เพียงเพลงไพร
ของใบไม้สายลม พร่างพรมครวญ/...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
