เห็นน้องแซม แย้มยิ้ม พิมพ์ใบหน้า
พร้อมแววตา สุขใจ มิใช่น้อย
ผ้าซิ่นไหม ใส่สวยจัง สมดั่งคอย
เผลอใจลอย ไป่ว่า รัมภานาง
พร้อมสไบ สีนวล ยวนเย้ากลิ่น
ที่มะขิ่น ห่มไป ในรุ่งสาง
ทั้งหัวใจ นัยน์ตา และท่าทาง
มิวายวาง มองเธอ ดั่งเพ้อไป
ด้วยวันนี้ พี่ยา พาไปวัด
ข้าวของจัด ครบครัน มั่นใจได้
แม่ย่าปู่ เห็นเช่นนี้ คงดีใจ
ที่พี่ได้ ดูแล ดวงแดนาง
สังฆทาน อาหาร พานข้าวของ
สวดแซ่ซ้อง สองใจ มิให้ห่าง
ขอให้บุญ หนุนแด่ แม่น้องนาง
แห่งห้วงห้าง ดาวดึงส์ ด้วยซึ่งเทอญ