•• ♥ ♥ มะขิ่นไปหาแม่ ♥ ♥ • •

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

อาทิตย์นี้หนูจะมานะแม่นะ
แล้วหนูจะแวะไปร้าน”ไชยศรี”
ได้ข่าวว่าผ้าทอใหม่ลายสวยดี
เดี๋ยวงวดนี้หนูว่าแม่..ชอบแน่เลย

เอาสีเขียวเกลียวลายป้ายเชิงซิ่น
ของ”มะขิ่น”เป็นผ้าฝ้าย..ลายเฉยเฉย
หอบผ้าถุงหลายหลากฝากทรามเชย
เอ้ยระเหยลอยมาถึงท่าน้ำ

แม่นั่งคอยรอยยิ้มปริ่มใบหน้า
เตรียมข้าวปลารอให้ชิมจนอิ่มหนำ
เสร็จเรียบร้อยเร็วรี่ที่ประจำ
ตกค่ำค่ำเรียกหาซิ่นมาลอง

อาทิตย์นี้หนูจะไปให้นะคะ
“มะขิ่น”จะเตรียมอาหารพานข้าวของ
แต่งชุดไทยใส่ซิ่น “มะขิ่น”ลอง
สวดแซ่ซ้องถวายพระสังฆทาน

แม่ไปอยู่ปลายฟ้ากับย่าปู่
คงเจอครูที่หนูว่าเขากล้าหาญ
ฝากลำนำคำรักแม่แท้เนิ่นนาน
รอถึงกาลหนูจะมาหาอีกที

"มะขิ่น"

วันนี้..ที่อเมริกา เป็นวันแม่... แซมไปกอดแม่ไม่ได้..โทรหาแม่ก็ไม่ได้..แซมไม่มีแม่แล้ว แม่ของแซมไปอยู่ดวงดาว...
แซมจะเขียนกลอนให้แม่ซักบท..ก็กลับตันติดอยู่ตรงคอ..
แซมขอเอากลอนเก่าเมื่อปีก่อน มาแบ่งปันนะคะ..

"มะขิ่น" คือชื่อที่แม่เรียกเด็กดื้อๆ ที่แม่บอกว่า คนเขาทิ้งให้ลอยน้ำมา แล้วแม่เก็บมาเลี้ยง...
ผิวถึงเป็นสีน้ำผึ้งตากแดด ตาก็ใหญ่เกินกว่าที่จะ เป็นเด็กที่มีเชื้อจีนหนึ่งเสี้ยว.....
ตอนเป็นเด็กดี...ไม่ต้องชื่อ มะขิ่น.... แซมจะร้องไห้เสียใจ เวลาถูกเรียกว่า "มะขิ่น"
เวลา แซมมีนัดกับแม่ แซมชอบซื้อผ้าถุงมาฝากแม่ ของแม่เป็นลายสวย ถุงของแซม เป็นแบบสาวชาวสวนเรียบๆ แซมบอกพ่อ ว่า...ของแซมลายเฉยๆ ค่ะ