.jpg)
กล่าวถึง พรานป่า แบกพร้า สิ้นหวัง
ละล้า ละลัง เดินหลง ไพรสณฑ์
ผ่านป่า พุ่มพฤกษ์ มืดทั่ว มณฑล
ดุ่มจรดล ข้ามวัน ใจพรั่นพรึง
อาศัยโสม ส่องแจ้ง ต่างแสงไต้
ผีโหงพราย นำพา ให้มาถึง
เห็นนงคราญ สลบคา ป่าตองตึง
ผ้าถูกทึ้ง เลือดโลมใส่ สไบนาง
อุ้มอนงค์ วางองค์ ลงบนตัก
แล้วผันพักตร์ ซบแอบ ลงแนบร่าง
กระซิบบอก แซมเจ้า เคล้าเสียงคราง
พรานจะล้าง มลทิน จากถิ่นใจ
หยิบหยูกยา จากย่าม มาบำบัด
ที่หม่นหมอง ข้องขัด ค่อยสดใส
แล้วยกนาง ขึ้นบ่า ฝ่าแนวไพร
รีบคลาไคล ใกล้อุษา ลาอรัญ
พรานเนินฯ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
25 เมษายน 2024, 09:01:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ... ♫ ♥ ♪ เย้ยจันทร์..มิหวั่นใจ ♪ ♥ ♫ ... (อ่าน 5681 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
