ยามค่ำคืน ฝืนข่ม ลมโชยสาด
พับกระดาษ รูปหัวใจ ใส่ขวดโหล
ด้วยใจหมาย คล้ายช้ำ ย้ำตั้งโชว์
ขวดใบโต เกือบเต็ม เม้มใส่ไป
มีกี่รัก มักพลาด อนาถเหลือ
ดีนะเผื่อ แผ่จิต ไม่คิดไหว
หากพลาดอีก ก็มิเห็น จะเป็นไร
อยากจะอวด ขวดกี่ใบ ใส่ใจกัน
พับกระดาษ รูปหัวใจ ใส่ขวดโหล
ด้วยใจหมาย คล้ายช้ำ ย้ำตั้งโชว์
ขวดใบโต เกือบเต็ม เม้มใส่ไป
มีกี่รัก มักพลาด อนาถเหลือ
ดีนะเผื่อ แผ่จิต ไม่คิดไหว
หากพลาดอีก ก็มิเห็น จะเป็นไร
อยากจะอวด ขวดกี่ใบ ใส่ใจกัน
จะมีโหลกี่ใบใครเล่าสน
มันเป็นเรื่องของคนผู้หวั่นไหว
มันเป็นเรื่องลึกล้ำกว่าคำใด
อธิบายออกได้ในน้ำคำ
มีกระดาษกี่ใบ ฉันไม่รู้
แต่ที่ตั้งโชว์อยู่ ทั้งเช้าค่ำ
คือความรักที่เก็บออมอยู่ประจำ
และเงื่อนงำความเศร้าที่เฝ้าครวญ
รพีภัทร
มันเป็นเรื่องของคนผู้หวั่นไหว
มันเป็นเรื่องลึกล้ำกว่าคำใด
อธิบายออกได้ในน้ำคำ
มีกระดาษกี่ใบ ฉันไม่รู้
แต่ที่ตั้งโชว์อยู่ ทั้งเช้าค่ำ
คือความรักที่เก็บออมอยู่ประจำ
และเงื่อนงำความเศร้าที่เฝ้าครวญ
รพีภัทร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
