ช่างเผอิญเดินเล่นบนเส้นฝัน
เชื่อมสัมพันธ์ไมตรีที่สูงส่ง
สานทอถ้อยร้อยคำจิตจำนง
หมายดำรงสิ่งรักอักษรา
นำพยางค์สร้างเสริมเติมเข้มข้น
ไกวกมลเอิบอาบซึ้งซาบซ่า
ดุจรวมช่อเชื้อชวนมวลผกา
เคล้าลีลาลำเลียงกล่อมเคียงกานท์
วางบาทบทจรดกนเจือมนต์ทิพย์
ขอบวรรคขลิบเชลงแผ่วเพลงขาน
ก่องกระหวัดปัจจุบันถึงวันวาน
เฮือกสะท้านทะลวงสู่ทรวงใน
รู้สึกสืบคืบคลานผ่านกี่หนาว
กาลยืดยาวห่างเธอพร่ำเพ้อไผล
คงสะกิดคิดถึงตราตรึงใจ
อยู่แสนไกลทุกครายังอาวรณ์
แล้วพ่อคุณขุ่นเคืองเรื่องใดเล่า
ฤาเทพเจ้าลาลิงสางสิงขร
ภูตพรายสัมภเวสีผีโคจร
โจมนครรายวันทำฟั่นเฟือน
ทั้งเวบคอมพ์ยอมละพยัญรัก
มิเอ่ยทักตอบต่อข้อความเพื่อน
สะบัดกายหายลับนานนับเดือน
มิมาเยือนยืนย่างกลางวงม็อบ
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
