ต่างอยู่เดียวเปลี่ยวกายนะสายจิตต์
จึงใคร่คิดสนิทแม่ช่วยแลเหลียว
ผูกสัมพันธ์ฉันชื่นจะรื่นเชียว
พากลมเกลียวเที่ยวท่องนะน้องยา
อยู่ทำไมไร้รักสมัครหมาย
นอนเดียวดายกายสั่นขวัญผวา
ยามลมหนาวผ่าวผิวละลิ่วมา
ไร้อุราคว้าซบเพื่ออบไอ
ยามเจ้าร้อนวอนใครผู้ใดพัด
ลมสงัดปัดเลี่ยงเบี่ยงเฉไฉ
ต้องเหงื่อตกอกผ่าวราวสุมไฟ
ไร้เยื่อใยใครอยู่เพื่อดูแล
หากพี่ยามาด้วยจะช่วยน้อง
มิต้องร้องลำเค็ญนะเพ็ญแข
ทุกทุกสิ่งจริงจังทั้งดวงแด
ขอเพียงแม่แน่ใจให้ตกลง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบคุณที่ พี่ชาย หมายจะช่วย
ดินแทบม้วย รักมลาย ใจลุ่มหลง
มาเจอพี่ มีเยื่อใย ใจเริ่มปลง
ยังพะวง พี่มีคู่ อยู่เคียงกาย
หากพี่นี้ แน่ใจ มิไปอื่น
ไร้คนยืน เคียงข้าง สร้างความหมาย
ดินขอฝาก ใจอ่อน-อ่อน อ้อนพี่ชาย
อย่าทิ้งดิน เดียวดาย คล้ายคนเดิม
ดินแทบม้วย รักมลาย ใจลุ่มหลง
มาเจอพี่ มีเยื่อใย ใจเริ่มปลง
ยังพะวง พี่มีคู่ อยู่เคียงกาย
หากพี่นี้ แน่ใจ มิไปอื่น
ไร้คนยืน เคียงข้าง สร้างความหมาย
ดินขอฝาก ใจอ่อน-อ่อน อ้อนพี่ชาย
อย่าทิ้งดิน เดียวดาย คล้ายคนเดิม
ฟังสมรอ้อนคำจำนรรจ์ถ้อย
เรียบเรียงร้อยน้อยหรือไรพาใจเหิม
ดั่งคอแห้งแล้งใจหาใครเติม
มีคนเริ่มเพิ่มฤทัยให้เปรมปรีดิ์
แต่กลัวช้ำระกำจิตต์ด้วยพิษศร
หลังบังอรถอนรักหักใจหนี
คงเสมือนเฉือนตัดเซ่นบัดพลี
เอาชีวีพี่เปลื้องเครื่องสังเวย.../
emo_126บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
