รักดั่งเส้นขนานในวันนี้
ย่อมจะดีกว่ารักอย่างมักง่าย
รัก,ยอมรับ,ชื่นชม,ใช่งมงาย
วันสุดท้าย อาจร่วมรางเป็นทางเดียว
“ไพร พนาวัลย์”
"ความรัก"ของเราคือ...ไม้บรรทัด
ไม่จำกัด ยาวไกล ไม่ลดเลี้ยว
และก็ไม่ ได้อยู่ อย่างดายเดียว
เราเกาะเกี่ยว เคียงเดิน เผชิญไป
"เซนติเมตร" กับ"นิ้ว" คนละฝั่ง
แต่ก็ยัง ร่วมกัน ไม่หวั่นไหว
สานสัมพันธุ์ สองเรา คือเข้าใจ
จะเนิ่นนาน เพียงไร ได้เคียงกัน
แม้เส้นทาง ขนานกัน วันเลยผ่าน
ชั่วกัปกาล มีอยู่ คู่เคียงฝัน
ให้สัญญา ว่าจะมี เธอทุกวัน
สองเรานั้น คือไม้บรรทัด มิอาจเจอ
ไม่จำกัด ยาวไกล ไม่ลดเลี้ยว
และก็ไม่ ได้อยู่ อย่างดายเดียว
เราเกาะเกี่ยว เคียงเดิน เผชิญไป
"เซนติเมตร" กับ"นิ้ว" คนละฝั่ง
แต่ก็ยัง ร่วมกัน ไม่หวั่นไหว
สานสัมพันธุ์ สองเรา คือเข้าใจ
จะเนิ่นนาน เพียงไร ได้เคียงกัน
แม้เส้นทาง ขนานกัน วันเลยผ่าน
ชั่วกัปกาล มีอยู่ คู่เคียงฝัน
ให้สัญญา ว่าจะมี เธอทุกวัน
สองเรานั้น คือไม้บรรทัด มิอาจเจอ
ตัวพี่หนอขอสะพานมาสานเกี่ยว
วอนแลเหลียวรับคำนำเสนอ
ทอดข้ามคูคู่ขนานประสานเธอ
ช่วยชะเง้อเผลอขยับมารับใจ
ส่งมือน้อยกลอยมาให้คว้าจับ
มือพี่รับสับกระแสถึงแขไข
ว่าคะนึงซึ้งจำอยู่ร่ำไป
ดวงฤทัยใช่ขนานแม้นานวัน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
