มองออกไป ข้างหน้า ตาพราพร่าง
แสงนำทาง คล้อยเคลื่อน เลือนลางหาย
ชลนา อาบนอง สองแก้มพราย
รักกลับกลาย เกลื่อนกลบ จบกันไป
ไม่คิดให้ ใครรู้ ดูอ่อนแอ
ทุกข์ท่วมแท้ ท้อทน จนไม่ไหว
กลืนน้ำตา ที่เอ่ออาบ ฉาบทรวงใน
ท้อฤทัย เพียงตน ทนลำพัง
เมื่อเขาห่าง ออกไป ไกลเกินคว้า
อนิจจา รักพลาด ขาดสิ้นหวัง
แก้วดวงใจ แตกไป ไม่จีรัง
ดั่งดุจดัง ดวงจินต์ ดินแหลกราน
แสงนำทาง คล้อยเคลื่อน เลือนลางหาย
ชลนา อาบนอง สองแก้มพราย
รักกลับกลาย เกลื่อนกลบ จบกันไป
ไม่คิดให้ ใครรู้ ดูอ่อนแอ
ทุกข์ท่วมแท้ ท้อทน จนไม่ไหว
กลืนน้ำตา ที่เอ่ออาบ ฉาบทรวงใน
ท้อฤทัย เพียงตน ทนลำพัง
เมื่อเขาห่าง ออกไป ไกลเกินคว้า
อนิจจา รักพลาด ขาดสิ้นหวัง
แก้วดวงใจ แตกไป ไม่จีรัง
ดั่งดุจดัง ดวงจินต์ ดินแหลกราน
เพียงก้าวแรกย่างเพลินเดินผิดพลาด
อย่าคิดขลาดเหตุมีที่เราผ่าน
เดินสะดุดหกล้มก้มคลุกคลาน
สงบจิตคิดอ่านกาลล่วงมา
ตั้งใจฝืนยืนใหม่ให้แน่วแน่
มั่นคงแท้แลไกลไปข้างหน้า
สูดลมเต็มปอดเพิ่มเสริมปัญญา
คอยก้าวขาทีละย่างอย่างมั่นใจ
ผิดเป็นครู จำจดบทที่หนึ่ง
ข้อควรพึงระวังอย่าพลั้งใหม่
คำพังเพยสอนจิตภาษิตไทย
คงจะใช้ได้ดีบทชี้นำ
มองออกไปข้างหน้าว่ามืดมิด
ก็จงปิดสองตาอย่าถลำ
มโนภาพหลายหลากจากกระทำ
จะลอยย้ำให้เห็นเช่นนั้นจริง
เสียน้ำตาไปบ้างในบางเรื่อง
เหตุขุ่นเคืองมากมายจากหลายสิ่ง
ทบทวนความตามมีที่อ้างอิง
หนึ่งหยดติ๋ง สุดท้ายคือหายกัน
จงลืมตาขึ้นใหม่ในหนนี้
แสงสว่างมีพร่างพรายรอบกายนั่น
ยิ้มรับกับครั้งนี้มีอีกวัน
จะทำมันดีกว่ามาเมื่อวาน.
นพ
25 มี.ค.55
อย่าคิดขลาดเหตุมีที่เราผ่าน
เดินสะดุดหกล้มก้มคลุกคลาน
สงบจิตคิดอ่านกาลล่วงมา
ตั้งใจฝืนยืนใหม่ให้แน่วแน่
มั่นคงแท้แลไกลไปข้างหน้า
สูดลมเต็มปอดเพิ่มเสริมปัญญา
คอยก้าวขาทีละย่างอย่างมั่นใจ
ผิดเป็นครู จำจดบทที่หนึ่ง
ข้อควรพึงระวังอย่าพลั้งใหม่
คำพังเพยสอนจิตภาษิตไทย
คงจะใช้ได้ดีบทชี้นำ
มองออกไปข้างหน้าว่ามืดมิด
ก็จงปิดสองตาอย่าถลำ
มโนภาพหลายหลากจากกระทำ
จะลอยย้ำให้เห็นเช่นนั้นจริง
เสียน้ำตาไปบ้างในบางเรื่อง
เหตุขุ่นเคืองมากมายจากหลายสิ่ง
ทบทวนความตามมีที่อ้างอิง
หนึ่งหยดติ๋ง สุดท้ายคือหายกัน
จงลืมตาขึ้นใหม่ในหนนี้
แสงสว่างมีพร่างพรายรอบกายนั่น
ยิ้มรับกับครั้งนี้มีอีกวัน
จะทำมันดีกว่ามาเมื่อวาน.
นพ
25 มี.ค.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
