ตราบใดดาว ไม่เคียงเดือน เหมือนตัวพี่
เดือนที่มี เมฆฝนทับ ดับความฝัน
จะมีไหม ใครคนหนึ่ง จึงรำพัน
คิดถึงน้อง ทุกคืนวัน มิเจือจาง
น้องนั่งซึม พี่ยิ่งเศร้า เหงาดวงจิต
พี่นั่งนึก นอนคิด จนรุ่งสาง
พี่ละเมอ เพ้อครวญ ถึงนวลนาง
นั่งตาค้าง เม่อลอย เหมือนเดือนคอย...ดาว..(ดิน)
ริน ดอนบูรพา
๓๐ มี.ค. ๕๕
เดือนที่มี เมฆฝนทับ ดับความฝัน
จะมีไหม ใครคนหนึ่ง จึงรำพัน
คิดถึงน้อง ทุกคืนวัน มิเจือจาง
น้องนั่งซึม พี่ยิ่งเศร้า เหงาดวงจิต
พี่นั่งนึก นอนคิด จนรุ่งสาง
พี่ละเมอ เพ้อครวญ ถึงนวลนาง
นั่งตาค้าง เม่อลอย เหมือนเดือนคอย...ดาว..(ดิน)
ริน ดอนบูรพา
๓๐ มี.ค. ๕๕
นั่งเหม่อมอง ท้องฟ้า พาหมองหม่น
นึกถึงคน อยู่ไกล ดวงใจสาว
คิดถึงเธอ เพ้อพร่ำ ยามฝนพราว
กายสั่นหนาว ร้าวกมล จนทรมา
เขาจะรู้ หรือไม่ ดวงใจว่า
คนไกลตา ขื่นขม ตรมหนักหนา
อยู่ห่างกัน แสนไกล ใจโรยรา
เฝ้ามองฟ้า ฝ่าเมฆครึ้ม ไม่ลืม...พี่ริน
นึกถึงคน อยู่ไกล ดวงใจสาว
คิดถึงเธอ เพ้อพร่ำ ยามฝนพราว
กายสั่นหนาว ร้าวกมล จนทรมา
เขาจะรู้ หรือไม่ ดวงใจว่า
คนไกลตา ขื่นขม ตรมหนักหนา
อยู่ห่างกัน แสนไกล ใจโรยรา
เฝ้ามองฟ้า ฝ่าเมฆครึ้ม ไม่ลืม...พี่ริน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
