มัวแต่คอย ปล่อยเวลา ให้เลยล่วง
แล้วนึกห่วง สิ่งใด อะไรหนา
ปล่อยให้แก่ ล่วงเลย เกินเวลา
จนร่างชรา เหี่ยวย่น ได้อย่างไร
อายุราว คราวนี้ มิใช่ดึก
มัวนั่งนึก นอนนึก หาที่ไหน
มารักกัน เกี่ยวดอง คล้องหัวใจ
ชีวิตใหม่ ไม่แห้งโหย หรือโรยรา
ทำชีวิต ให้มีสุข ทุกคืนค่ำ
มัวแต่งอน จนชอกช้ำ ครวญโหยหา
แล้ว โอดอ้าง หมอดูแต่ โชคชะตา
ไม่นำพา ความสุข ใส่กมล
รักคนไกล มิเป็นไร หากใจรัก
กลัวอกหัก ต้องลองดู อีกสักหน
พี่คนใต้ ใจซื่อถือ คำสัตย์ตน
ถึงเป็นคน... แก่แล้วหน่อย ยังต่อยดี....(นะจ๊ะ)
ริน ดอนบูรพา
๑๑ มี.ค. ๕๕
แล้วนึกห่วง สิ่งใด อะไรหนา
ปล่อยให้แก่ ล่วงเลย เกินเวลา
จนร่างชรา เหี่ยวย่น ได้อย่างไร
อายุราว คราวนี้ มิใช่ดึก
มัวนั่งนึก นอนนึก หาที่ไหน
มารักกัน เกี่ยวดอง คล้องหัวใจ
ชีวิตใหม่ ไม่แห้งโหย หรือโรยรา
ทำชีวิต ให้มีสุข ทุกคืนค่ำ
มัวแต่งอน จนชอกช้ำ ครวญโหยหา
แล้ว โอดอ้าง หมอดูแต่ โชคชะตา
ไม่นำพา ความสุข ใส่กมล
รักคนไกล มิเป็นไร หากใจรัก
กลัวอกหัก ต้องลองดู อีกสักหน
พี่คนใต้ ใจซื่อถือ คำสัตย์ตน
ถึงเป็นคน... แก่แล้วหน่อย ยังต่อยดี....(นะจ๊ะ)
ริน ดอนบูรพา
๑๑ มี.ค. ๕๕
พี่อย่าเป็น คนใต้ ไร้สัจจะ
มั่นใจแล้ว นะจ๊ะ อย่าผละหนี
อย่าหลอกลวง ให้ระกำ ช้ำชีวี
ตัวดินพลี มอบกาย วัยชรา
ถึงหนังเหี่ยว ฟันหัก อย่าผลักออก
ดินขอบอก ว่าจะรัก พี่หนักหนา
ไม่เคยรัก ใครเลย ที่เคยมา
ขอบอกว่า พี่คนแรก ของแปลกปลอม
มั่นใจแล้ว นะจ๊ะ อย่าผละหนี
อย่าหลอกลวง ให้ระกำ ช้ำชีวี
ตัวดินพลี มอบกาย วัยชรา
ถึงหนังเหี่ยว ฟันหัก อย่าผลักออก
ดินขอบอก ว่าจะรัก พี่หนักหนา
ไม่เคยรัก ใครเลย ที่เคยมา
ขอบอกว่า พี่คนแรก ของแปลกปลอม
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
