Re: คนไกล
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
25 เมษายน 2024, 02:28:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: คนไกล  (อ่าน 17956 ครั้ง)
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« เมื่อ: 10 มีนาคม 2012, 06:47:AM »




ดอกไม้ป่าค่าล้ำ...เจ้าทำชอบ
กับคนมอบใจถวิลต้องสิ้นฝัน
ให้เด็ดดมทิ้งได้...เพราะใกล้กัน
ความสำคัญบอบบางในทางใจ

เฝ้าชื่นชม"คนไกล"ที่ไปจาก
ฉันต่างหากรักเธอเสมอใช่
กลับไม่ซึ้งตรึงจิตสนิทใน
ดั่งเยาว์วัยวิ่งเก็บจนเจ็บมือ

แล้วไฉนไยเลือนเพื่อน"ต้อยติ่ง"
เพราะฉันหยิ่งแพร่กอ..มิรอหรือ?
มิได้คอย..อมพนำ..ทำอออือ
ให้ร่ำลือเรียกบ่นเหมือน"คนไกล"


**..ลืมดอกและเมล็ดต้อยติ่ง..กันหรือยังเอ่ย?
วันนี้ขอเสนอคุณประโยชน์ของเมล็ดต้อยติ่ง..สมัยเด็กๆเราวิ่งเก็บมาโยนลงน้ำให้มันระเบิดเล่นกัน..นะจ๊ะ

 

เมล็ดของต้อยติ่งมีประโยชน์ด้านสมุนไพร
โดยเลือกเก็บฝักแก่สีน้ำตาลแดง แกะเอาเมล็ดออกมา 1 หยิบมือ วางลงบนฝ่ามือ
หยดน้ำพอแฉะ เมล็ดเล็กแบนจะพองออกจับกันเหนียว
แผ่ออกลางๆให้ใหญ่ เท่าขนาดของฝีแล้วแปะลงบนฝี
เมล็ดต้อยติ่งจะช่วยดูดหนองและลดการอักเสบ
ทำซ้ำทั้งเช้าและเย็นและต้องคอยเติมน้ำให้เปียกอยู่เสมอ

ลืมรับต้อยติ่งไว้พิจารณาอีกซักหน่อยนะ
 ขอขอบคุณ www.arunsawat.com ที่มีข้อมูลเหล่านี้ให้นะคะ



วิ่งไล่เก็บแย่งกัน ข้างหลังบ้าน
อย่างเบิกบาน วันผ่าน ยังจำได้
เม็ดแก่จัด รีบคว้า มาเร็วไว
กำเอาไว้ ในมือ ถือใม่นาน

เสียงดังแปะ แตกใส่มือ เพราะเหงื่อออก
ไม่เจ็บดอก เรื่องเก่า มาเล่าขาน
เป็นของเล่น สมัยเด็ก อดีตกาล
สุขสราญ ตามประสา เด็กป่าดง
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, D, สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, ปู่ริน, นางฟ้า ชาลี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, รการตติ, ไพร พนาวัลย์, TAKA, สิงขร

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s