เก็บดอกไม้ มาเรียงร้อย เป็นสร้อยรัก
ซึ้งสลัก จูบประทับ กับพวงหอม
แล้วเป่ามนต์ ลงยันต์ ดอกพยอม
เสกไปพร้อม ความคิดถึง ตรึงตราใจ
แล้วฝากสื่อ นำส่ง ตรงปลายฝัน
บอกทุกวัน ว่าคิดถึง จะซึ้งไหม
คิดถึงเธอ คิดถึงนะ คนอยู่ไกล
ฝากลมไป ลอยผ่าน ซ่านซึ้งทรวง
รู้บ้างไหม ใครคนนี้ ที่ปลายฟ้า
ซึ้งอุรา คำว่ารัก แสนหนักหน่วง
ถึงไกลห่าง อย่างไร ไม่หลอกลวง
ใจทุกห้วง ขอมอบให้ คนไกลกัน
ซึ้งสลัก จูบประทับ กับพวงหอม
แล้วเป่ามนต์ ลงยันต์ ดอกพยอม
เสกไปพร้อม ความคิดถึง ตรึงตราใจ
แล้วฝากสื่อ นำส่ง ตรงปลายฝัน
บอกทุกวัน ว่าคิดถึง จะซึ้งไหม
คิดถึงเธอ คิดถึงนะ คนอยู่ไกล
ฝากลมไป ลอยผ่าน ซ่านซึ้งทรวง
รู้บ้างไหม ใครคนนี้ ที่ปลายฟ้า
ซึ้งอุรา คำว่ารัก แสนหนักหน่วง
ถึงไกลห่าง อย่างไร ไม่หลอกลวง
ใจทุกห้วง ขอมอบให้ คนไกลกัน
ผู้หญิงดินๆ
อันค่าอื่น หมื่นแสน ไม่แหนหวง
ประทับทรวง ดวงใจ ชวนใฝ่ฝัน
เท่าคำเดียว เกี่ยวรัด มัดชีวัน
ผูกสองขวัญ นั้นเป็น เช่นหนึ่งดวง
จักถนอม ออมไว้ แนบในจิต
เก็บสนิท ชิดแน่น ด้วยแสนหวง
ยากประสบ พบราคิน สิ้นทั้งปวง
ไร้ซึ้งบ่วง ล่วงล้ำ ให้ช้ำตรม.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
