......ชายชรา..ใน.....เสื้อผ้าเก่าปอน

...ล้มตัวลงนอนหน้าตึกแถว

...มี..น้องหมารายรอบเป็นกรอบแนว

...ต่างแน่แน่วตาจ้องมอง....ชายชรา

..............เที่ยงวัน...............

......ชายชรา....ลุกขึ้นนั่งตัวตรง

...ล้อมวงกินข้าวอย่างหรรษา

...ป้อนตัวโน้น....ป้อนตัวนี้...มีเมตตา

...คือกรุณา....จากหัวใจ....ให้กันและกัน



......ภาพจริงที่เห็นเมื่อสักครู่ที่..บ้านเพ......อุณหภูมิร้อนระอุรอบตัว...เย็น....ขึ้นมาทันทีที่ได้เห็น....ความยากไร้ไม่ได้ทำให้"บ่อ"..แห่งน้ำใจแห้งแล้ง....ความเป็นน้องหมาริมถนนไม่ได้ทำให้พวกเค้าทำตัวเรียบร้อย..น่าเอ็นดูไม่เป็น....อาหารไม่มากมายในถุงมอมแมม...แต่เชื่อว่าห้าชีวิตได้อิ่มท้องอิ่มใจไปถึงมื้อต่อไป...เขียนขึ้นด้วยความตื้นตันน่ะค่ะ