พี่อยากกลับ มาหา ไม่กล้าเอ่ย
พี่ไม่กล้า เปิดเผย คำถอดถอน
พี่ทำผิด พลั้งเผลอไป ไม่อาวรณ์
พี่ทำน้อง บังอร ช้ำอุรา
จงอยู่ดี มีสุข เถอะน้องรัก
ปล่อยให้พี่ อกหัก เถิดน้องจ๋า
เหมื่อนตกนรก ทั้งเป็น นะกานดา
นองน้ำตา ตกในมา ทุกราตรี
อยู่คนเดียว เดี่ยวโดด เพราะโฉดเขลา
เป็นเพราะเรา ขาดรัก หมดศักดิ์ศรี
สุดน้อยใจ ในวาสนา ในครานี้
ปู่...รินลา น้องคนดี ชั่วนิรันดร์...
ริน ดอนบูรพา
๗ มี.ค. ๕๕
พี่ไม่กล้า เปิดเผย คำถอดถอน
พี่ทำผิด พลั้งเผลอไป ไม่อาวรณ์
พี่ทำน้อง บังอร ช้ำอุรา
จงอยู่ดี มีสุข เถอะน้องรัก
ปล่อยให้พี่ อกหัก เถิดน้องจ๋า
เหมื่อนตกนรก ทั้งเป็น นะกานดา
นองน้ำตา ตกในมา ทุกราตรี
อยู่คนเดียว เดี่ยวโดด เพราะโฉดเขลา
เป็นเพราะเรา ขาดรัก หมดศักดิ์ศรี
สุดน้อยใจ ในวาสนา ในครานี้
ปู่...รินลา น้องคนดี ชั่วนิรันดร์...
ริน ดอนบูรพา
๗ มี.ค. ๕๕
วันก็เคลื่อน เดือนก็คล้อย น้อยใจนัก
คนเคยรัก หลอกให้รอ หลอกให้ฝัน
พี่หายหน้า ไปไหน พอรู้ทัน
เขาโจษจัน กันทั่ว มัวหลงคอน
พี่ไปเจอ สาวอื่น น้องยืนเพ้อ
คอยรักเก้อ ละเมอหา พาหลอกหลอน
ในอุรา ร่วงโรย สุดร้าวรอน
น้องขอวอน พี่กลับมา ส่งศรีธัญญาหน่อยแล้วค่อยไป
คนเคยรัก หลอกให้รอ หลอกให้ฝัน
พี่หายหน้า ไปไหน พอรู้ทัน
เขาโจษจัน กันทั่ว มัวหลงคอน
พี่ไปเจอ สาวอื่น น้องยืนเพ้อ
คอยรักเก้อ ละเมอหา พาหลอกหลอน
ในอุรา ร่วงโรย สุดร้าวรอน
น้องขอวอน พี่กลับมา ส่งศรีธัญญาหน่อยแล้วค่อยไป
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
