Re: ผิดไหม

ทะเลาะกัน บั่นทอน ใจคลอนคลาย
ดูเหนื่อยหน่าย ร้ายรัก ชักแสลง
ใจรันทด หดหู่ หมดเรี่ยวแรง
ใยพี่แกล้ง กระทำ ช้ำอุรา

ลูกทั้งห้า ของเรา เอายังงี้
คนหัวปี รักมาก ฝากหลวงตา
คนที่สอง ปองขวัญ ปันให้น้า
คนที่สาม นั่นหนา ให้ตายาย

คนที่สี่ หล่อสุด นะพ่อเอ๋ย
อาเขาเลย เอาไปด้วย ช่วยค้าขาย
คนที่ห้า สุดท้อง ให้น้องชาย
หมดสุดท้าย สบายเรา...เป็นสาวอีกที

ผู้หญิงดินๆ

เห็นแบ่งสรร ปันส่วน ชวนให้คิด
เรื่องน้อยนิด ต้องขาดกัน ดิน...พลันหนี
แล้วสมบัติ ทุกอย่าง ที่ยังมี
มาแบ่งกัน อีกที่ เสียว่าไง

ทั้งถ้วยชาม รามไห ยกให้น้อง
พร้อมหนี้สิน เงินทอง ให้เอาไหม
ทั้งไร่นา บ้านเรือน ยกเอาไป
พี่จะได้ หมดห่วง บวชหลวงตา

พี่ผิดไหม จะสละโสด อีกสักครั้ง
ขึ้นเขานั่ง บำเพ็ญตน ตามประสา
ไม่รักริน น้องหนีไป รีบไคลครา
สิ้นวาสนา พี่ลาไกล ไปตามกรรม

ริน ดอนบูรพา
๒๗ ก.พ. ๕๕