มองกระจกใครหนาใบหน้าคุ้น
ดวงตาขุ่นขาวรอบเป็นขอบเฉย
ทั้งหนวดเคราขาวโพลนไม่โกนเลย
พิโธ่เอ๋ย หน้าหมองยังมองมา
ไอ้หมอนี่เมื่อก่อนคงหล่อเหลา
แล้วมันเศร้าเรื่องไรใครทำหว่า
คนเก่าแก่อย่างนี้ใครบีฑา
ดูหน้าตาอมทุกข์เข้าคุกคาม
นึกขอบคุณสวรรค์ที่สรรสร้าง
ให้มีร่างกายเด่นน่าเกรงขาม
ไม่มีโรคภัยร้ายหมายลุกลาม
ตอบคำถามสุขภาพ ทราบว่าดี
จึงฉีกยิ้มให้กระจกแค่หกครั้ง
กระจกยังยิ้มรับนับ ทุกที่
ยังภูมิใจในตนล้นชีวี
ที่ยังมีความฝัน สักวันเถอะ...
"ไพร พนาวัลย์"
เอ๋า รถเต่าถูกบูรพาฯกับเจ้า Music แซงอีกแล้ว
ดวงตาขุ่นขาวรอบเป็นขอบเฉย
ทั้งหนวดเคราขาวโพลนไม่โกนเลย
พิโธ่เอ๋ย หน้าหมองยังมองมา
ไอ้หมอนี่เมื่อก่อนคงหล่อเหลา
แล้วมันเศร้าเรื่องไรใครทำหว่า
คนเก่าแก่อย่างนี้ใครบีฑา
ดูหน้าตาอมทุกข์เข้าคุกคาม
นึกขอบคุณสวรรค์ที่สรรสร้าง
ให้มีร่างกายเด่นน่าเกรงขาม
ไม่มีโรคภัยร้ายหมายลุกลาม
ตอบคำถามสุขภาพ ทราบว่าดี
จึงฉีกยิ้มให้กระจกแค่หกครั้ง
กระจกยังยิ้มรับนับ ทุกที่
ยังภูมิใจในตนล้นชีวี
ที่ยังมีความฝัน สักวันเถอะ...
"ไพร พนาวัลย์"
เอ๋า รถเต่าถูกบูรพาฯกับเจ้า Music แซงอีกแล้ว
(ขอบคุณค่ะลุงปรางค์ฯ)
ว่าจะเก็บ หน้าเศร้า ของเรานี้
แล้วลองยิ้ม อีกที ให้สวยเนอะ
ออกไปล้าง หน้าตา ที่เลอะเทอะ
จบทีเถอะ เรื่องเศร้า ไม่เอานา
เอาหัวใจ คืนสับ กลับล้างใหม่
ขัดถูให้ ยองใย สดใสกว่า
ต่อจากนี้ จะไม่มี แล้วน้ำตา
"ดิน"จะขอ อำลา รักบ้าบอ
จะเอาอย่าง ลุงปรางค์ฯ ยังฟิตปั๋ง
ดูมานั่ง อยู่ใยให้ เหงาหงอ
คอยอีกที จะกลับมา นะจงรอ
ขอโยนท่อ ไม่ให้เหลือ เบื่อน้ำตา
มาฉีกยิ้ม ให้กระจก แล้วโดดเต้น
นี่ตัวเรา เป็นอะไร ไปเล่าหนา
พอเลิกร้อง ก็มาเป็น เช่นคนบ้า
ส่งทีหนา ศรีธัญญา น่าจะดี
แล้วลองยิ้ม อีกที ให้สวยเนอะ
ออกไปล้าง หน้าตา ที่เลอะเทอะ
จบทีเถอะ เรื่องเศร้า ไม่เอานา
เอาหัวใจ คืนสับ กลับล้างใหม่
ขัดถูให้ ยองใย สดใสกว่า
ต่อจากนี้ จะไม่มี แล้วน้ำตา
"ดิน"จะขอ อำลา รักบ้าบอ
จะเอาอย่าง ลุงปรางค์ฯ ยังฟิตปั๋ง
ดูมานั่ง อยู่ใยให้ เหงาหงอ
คอยอีกที จะกลับมา นะจงรอ
ขอโยนท่อ ไม่ให้เหลือ เบื่อน้ำตา
มาฉีกยิ้ม ให้กระจก แล้วโดดเต้น
นี่ตัวเรา เป็นอะไร ไปเล่าหนา
พอเลิกร้อง ก็มาเป็น เช่นคนบ้า
ส่งทีหนา ศรีธัญญา น่าจะดี
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
