สายลมโชยโปรยพัดสะบัดไหว
นั่งเอนกายใต้ฟ้า หาไออุ่น
หนาวผ่านร้อนย้อนเยือนเคลื่อนละมุน
พร้อมกลิ่นคุ้นหอมอ่อน สะท้อนไกล
กระดังงาเหลืองนวล ชวนจับจ้อง
ลอยละล่องหอมเย็น เช่นดอกไหน
ขอก้มแนบแอบอิง พักพิงใจ
ใต้กิ่งใบ ซุ้มนี้ ทุกวี่วัน
กระดังงา หอมอ่อน ตอนเย็นย่ำ
สายลมย้ำ คร่ำครวญ ชวนหวิวหวั่น
นกกู่ร้อง เคียงใกล้ ในทุกวัน
ใยเสียงนั่น คล้ายเธอ เพ้อรำพัน
เอนหลังลง เปลญวน ครวญครุ่นคิด
รักฝังจิต ห่างไกล ใยไหวหวั่น
ฉันยังอยู่ ตรงนี้ ทุกวี่วัน
รอเธอนั้น มาอิงแอบ แนบกายใจ
สายลมย้ำ คร่ำครวญ ชวนหวิวหวั่น
นกกู่ร้อง เคียงใกล้ ในทุกวัน
ใยเสียงนั่น คล้ายเธอ เพ้อรำพัน
เอนหลังลง เปลญวน ครวญครุ่นคิด
รักฝังจิต ห่างไกล ใยไหวหวั่น
ฉันยังอยู่ ตรงนี้ ทุกวี่วัน
รอเธอนั้น มาอิงแอบ แนบกายใจ
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
