คำสัญญา อาลัย เมื่อใจห่าง
กลับกลายร้าง สร้างรอย ให้คอยหลอน
คงไม่เหลือ ใยเยื่อ เอื้ออาทร
ต้องร้าวรอน ซ่อนเจ็บ กักเก็บใจ
แม้นจะทวง ถามถึง ซึ้งคุณค่า
คำตอบคือ น้ำตา พารินไหล
เหมือนตกบ่วง ห้วเหว ของเปลวไฟ
ที่ลุกไหม้ เผาทรวง....จนร่วงลา...
"สุนันยา"
กลับกลายร้าง สร้างรอย ให้คอยหลอน
คงไม่เหลือ ใยเยื่อ เอื้ออาทร
ต้องร้าวรอน ซ่อนเจ็บ กักเก็บใจ
แม้นจะทวง ถามถึง ซึ้งคุณค่า
คำตอบคือ น้ำตา พารินไหล
เหมือนตกบ่วง ห้วเหว ของเปลวไฟ
ที่ลุกไหม้ เผาทรวง....จนร่วงลา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
