ผมอาจผิดพลั้งไปเผลอใฝ่ฝัน
แค่พบเจอรู้จักเคยทักกัน
เรื่องจากนั้นจบไปไม่จำเป็น
-: แต่หักจิตห้ามใจก็ไม่อยู่ :-
จึงแวะดูวนวุ่นให้คุณเห็น
แค่ครั้งคราวเช้าสายถึงบ่ายเย็น
เปิดประเด็นสืบถามเรื่องความนัย
-: เผื่อว่าคุณรู้แล้วมีแววซึ้ง :-
นั่นคือผมคิดถึงเกินทนไหว
เผื่อว่าคุณรู้รับประทับใจ
นับเอาไว้นอนคิดพิจารณา
-: ผมอาจเป็นจุดเล็กเล็กในจักรวาล :-
ที่ไพศาลกว้างใหญ่เกินไขว่หา
แต่คุณคือโลกทั้งใบในสายตา
รู้ไหมว่าขาดคุณไปใครสิ้นลม
-: ปักษาวายุ :-
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
