สงสารจริง หิ่งห้อย ลอยทางแพร่ง
มิอาจแข่ง แสงดาว สกาวส่อง
ต้องหลบหลีก ปลีกตัว กลัวคนมอง
มิอาจจ้อง ท้องฟ้า สบตาดาว
ดาราเด่น เช่นเขา เจ้าคงชอบ
สว่างรอบ ขอบขัณฑ์ วันเหน็บหนาว
คู่จันทร์งาม ยามมอง ละอองวาว
บอกเรื่องราว คราวรัก จักแสดง
ถึงกลางวัน ฉันหลับ อับแสงด้อย
ต้องเฝ้าคอย ถอยหนี สุรีย์แสง
ถึงกลางคืน ฝืนทน จนล้าแรง
โดนดาวแกล้ง แสร้งข่ม ให้จมอาย
ขอเสงี่ยม เจียมตน บนทางมืด
ด้วยแสงจืด ฝืดเคือง จะเรืองฉาย
ยามดาวดับ ลับแสง เข้าแฝงกาย
จึงผึ่งผาย ร่ายแสง แห่งสีนวล
ไร้ผู้คน สนใจ ในหิ่งห้อย
แสงเจ้าน้อย ลอยบิน ถวิลหวน
มิต่างพี่ ลี้หลบ ต้องทบทวน
แสนรัญจวน ป่วนใจ ในชะตา
"มุนีน้อย"
(เห็นกลอนเพราะๆ อดแจมไม่ได้ เอาสักหน่อย อิ อิ)
มิอาจแข่ง แสงดาว สกาวส่อง
ต้องหลบหลีก ปลีกตัว กลัวคนมอง
มิอาจจ้อง ท้องฟ้า สบตาดาว
ดาราเด่น เช่นเขา เจ้าคงชอบ
สว่างรอบ ขอบขัณฑ์ วันเหน็บหนาว
คู่จันทร์งาม ยามมอง ละอองวาว
บอกเรื่องราว คราวรัก จักแสดง
ถึงกลางวัน ฉันหลับ อับแสงด้อย
ต้องเฝ้าคอย ถอยหนี สุรีย์แสง
ถึงกลางคืน ฝืนทน จนล้าแรง
โดนดาวแกล้ง แสร้งข่ม ให้จมอาย
ขอเสงี่ยม เจียมตน บนทางมืด
ด้วยแสงจืด ฝืดเคือง จะเรืองฉาย
ยามดาวดับ ลับแสง เข้าแฝงกาย
จึงผึ่งผาย ร่ายแสง แห่งสีนวล
ไร้ผู้คน สนใจ ในหิ่งห้อย
แสงเจ้าน้อย ลอยบิน ถวิลหวน
มิต่างพี่ ลี้หลบ ต้องทบทวน
แสนรัญจวน ป่วนใจ ในชะตา
"มุนีน้อย"
(เห็นกลอนเพราะๆ อดแจมไม่ได้ เอาสักหน่อย อิ อิ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
