อาทิตย์ลา..ล่วงลับ..ดับโลกมืด.......
ความหนาวคืบ..คลานมา..พาหวั่นไหว......
ใยเธอหนอ..ใจคอ..ลาลับไกล......
ไม่สงสาร...บ้างหรือไร...ใครเหงาคอย......
ดึกดื่น..เดือนเด่น..ดาวดูด้อย......
แสงเดือนคล้อย..คราเคลื่อน..เลื่อนลงต่ำ......
น้ำค้างพรม...พราวพร่าง...อย่างใจดำ.......
ลมโบกโบย...คอยย้ำ...ซ้ำใจกาย.....
ผู้หญิงดินๆ
ความหนาวคืบ..คลานมา..พาหวั่นไหว......
ใยเธอหนอ..ใจคอ..ลาลับไกล......
ไม่สงสาร...บ้างหรือไร...ใครเหงาคอย......
ดึกดื่น..เดือนเด่น..ดาวดูด้อย......
แสงเดือนคล้อย..คราเคลื่อน..เลื่อนลงต่ำ......
น้ำค้างพรม...พราวพร่าง...อย่างใจดำ.......
ลมโบกโบย...คอยย้ำ...ซ้ำใจกาย.....
ผู้หญิงดินๆ
อันรักเศร้า เหงาโศก วิโยคร้าง
ด้วยจืดจาง สร่างลิ้น สิ้นหมดหาย
หวานน้ำผึ้ง ถึงเพลา มากลับกลาย
ดั่งเดือนน้อย คล้อยคลาย ลับสายตา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ด้วยจืดจาง สร่างลิ้น สิ้นหมดหาย
หวานน้ำผึ้ง ถึงเพลา มากลับกลาย
ดั่งเดือนน้อย คล้อยคลาย ลับสายตา.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
