.jpg)
ใช่บอกแต่คำว่าพี่ "คิดถึง"
นั้นเป็นเพียงคำหนึ่งไม่หลอกหลอน
มองลึกลึกพี่นี้เชื่องดั่งแมวนอน
พี่รินดอนบูรพาหน้าตา..เด๋อ
คิดถึงคนบ้านกลอนไทยทุกทุกคน
พี่ไม่สนคนไหนเมื่อ ....ไม่เผลอ
ยามกลางวันนั้นพะวงหลงแต่เธอ
อย่าให้พี่รอเก้อคิดถึงนาง
ยามกลางคืนกินไม่ได้นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับนั่งหยุ่งจนรุ่งสาง
เขียนกาพย์กลอนฝากเธอคร่ำครวญพลาง
นั่งเม่อมองตาค้างอยู่เดียวดาย
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
นั้นเป็นเพียงคำหนึ่งไม่หลอกหลอน
มองลึกลึกพี่นี้เชื่องดั่งแมวนอน
พี่รินดอนบูรพาหน้าตา..เด๋อ
คิดถึงคนบ้านกลอนไทยทุกทุกคน
พี่ไม่สนคนไหนเมื่อ ....ไม่เผลอ
ยามกลางวันนั้นพะวงหลงแต่เธอ
อย่าให้พี่รอเก้อคิดถึงนาง
ยามกลางคืนกินไม่ได้นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับนั่งหยุ่งจนรุ่งสาง
เขียนกาพย์กลอนฝากเธอคร่ำครวญพลาง
นั่งเม่อมองตาค้างอยู่เดียวดาย
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
