อย่ากังวลอาการตาม "บ้านริมโขง"
อย่ากังวลความเกี่ยวโยงให้ปั่นปวน
อย่ากังวลถึงอาลัยจนคร่ำครวญ
อย่ากังวลจงทบทวนหาให้เจอ
อาการเหงาเมื่อพูดคุยเราก็หาย
อาการเศร้าเราระบายได้เสมอ
อาการฝันตกใจตื่นฟื้นละเมอ
อาการ "เพ้อ" จงเก็บไว้ในดวงใจ
สรรพสิ่งทั้งหลายในหล้าโลก
สุข ทุกข์ โศก ตั้งสติหน่อยได้ไหม
จงสุขุมรอบคอบชอบอย่างไร
อย่าหวั่นไหวเพ้อพร่ำสุดรำพัน...
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
อย่ากังวลความเกี่ยวโยงให้ปั่นปวน
อย่ากังวลถึงอาลัยจนคร่ำครวญ
อย่ากังวลจงทบทวนหาให้เจอ
อาการเหงาเมื่อพูดคุยเราก็หาย
อาการเศร้าเราระบายได้เสมอ
อาการฝันตกใจตื่นฟื้นละเมอ
อาการ "เพ้อ" จงเก็บไว้ในดวงใจ
สรรพสิ่งทั้งหลายในหล้าโลก
สุข ทุกข์ โศก ตั้งสติหน่อยได้ไหม
จงสุขุมรอบคอบชอบอย่างไร
อย่าหวั่นไหวเพ้อพร่ำสุดรำพัน...
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.พ. ๕๕
คนคุ้นเคย เลยไป ไม่คืนกลับ
เฝ้านั่งนับ เวลา พาสุขสันต์
เคยหยอกล้อ เหย้าแหย่ แคร์ทุกวัน
ให้ป่วนปั่น ฝันเพ้อ ระเมอครวญ
อยากให้เขา กลับมา อย่าพื่งจาก
จึงขอฝาก กลอนนี้ พี่รีบหวน
ว่าน้องยัง นั่งเศร้า เฝ้ารัญจวน
อย่าเรรวน กลับเถิดหนา ยอดยาใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
