Re: ๐ ครั้งหนึ่งในชีวิต ๐

จบ ป.เจ็ด ระเห็จมา หัดค้าขาย
ออกวิ่งสาย สะพายของ ท่องถนน
ใส่เรือเร่ เทขาย เลียบสายชล
เดินดั้นด้น หาบหาม ข้ามดอยดง

อายุน้อย ด้อยงาน กอปรการค้า
ไร้เงินตรา เป็นทุน หนุนนำส่ง
รู้ไม่มาก รากฐาน สบการณ์ตรง
ขาดมั่นคง แรงซื้อ หยิบมือเดียว
................................

หันรับจ้าง ถางหญ้า ทุ่งนาสวน
ขุดดินพรวน ล้างถ้วย ทำก๋วยเตี๋ยว
ขับรถยนต์ ขนอาหาร ร้านเจ๊เกียว
เก็บชาเขียว หมักเมี่ยง แม่เลี้ยงนาย

เหงื่อหลั่งไหล ไคลเค็ม เต็มเรือนร่าง
พอมีว่าง นอนพัก ให้หักหาย
เงินที่ได้ ใช้เพียง หล่อเลี้ยงกาย
ไม่สบาย จ่ายไป ไม่เหลือเลย
.................................

ค้าขายขับ รับจ้าง สร้างชีวิต
มืดมัวมิด คิดก้าวหน้า อย่าอยู่เฉย
เรียนรู้เพิ่ม เติมวิชา ดีกว่าเอย
เดินผ่าเผย สมัคร เป็นนักเรียน

กินข้าวปลา อาศัย นอนในวัด
คราอึดอัด ผันผาย โยกย้ายเปลี่ยน
รับจ้างเขา เสาร์ปิด อาทิตย์เยียน
วันหมุนเวียน เรียนครบ จบ ม.ปลาย

เฮ้...จบจนได้ ไวเหมือนโกหก
ฉลองกัน

รพีกาญจน์ 59